/super sie czyta... zazdraszczam....

Przeczytalem jednym tchem,zazdroszce Wam ! Tobie Olek i Damianowi, kiedys na pewno sie wybiore w tamte strony.

Maras, to jednak odpuszczacie Mongolię?? A ty Robert się pospiesz, dawaj z Damienem bo niebawem drogi tam wybudują i nie będzie po co jechać.

W tym roku nie dam rady, mam nadzieje ze jeszcze zostanie troche grawiejki:dizzy: na moja podroz:D

Mongolia cały czas aktualna. Kazachstan z resztą też.

Olku bardzo fajnie to streściłeś w prawdziwą pigułke, wiedziałem że jesteś zajebistym kompanem podróży ale nie wiedziałem że tak zajebistym pisarzem.

Strasznie nie moge odżałować że nasza wspólna podróż zakonczyła się na tym feralnym postosju na 605 km za Jakuckiem. Jedyne pocieszenie to takie że dzieki temu może uda mi się napisać drugi rozdział tej naszej wyprawy.

Jak już urodzi syna moja Żona (czyli poczatkiem maja ) to zaczynam formalne przygotowania wiza, bilet itp. Planuje poczatkiem czerwca znależć sie w Jakucku i podjąć drugi atak na Magadan - mam nadzieje że tym razem kości wytrzymają a moja krolowa Africa wiernie tam na mnie czeka w Jakucji.

Olku wiem że jeszcze przed nami wiele wspólnych wypraw.

Granda i Maras- żal mi, że nie mogę jechać z wami... Damian- razem uderzymy jeszcze w wiele miejsc. Powodzenia w tym roku, uważajta na niedźwiedzie. W razie pytań piszcie, chętnie pomogę.

Bardzo fajnie się czytało,fajne fotki miło było zobaczyć znowu znajomych na niektórych twoich zdjęciach a posumowanie bardzo trafne


„Syberia uczy pokory”- w czasie podróży bywa ciężko i odechciewa się wszystkiego. W momentach załamania powtarzałem sobie, że ci którzy harowali w łagrach mieli jeszcze gorzej- to dodawało otuchy. Warto tam pojechać, by przekonać się, że są na tym świecie ludzie życzliwi i pomocni, że pieniądze to nie wszystko, że można żyć inaczej i być szczęśliwym. Jadąc tam miałem całkowicie inne wyobrażenie o Rosji jako takiej- bandyci, dzicz, zacofanie, bieda. Wiele z tych rzeczy okazało się stereotypami. Bandyci mnie nie napadli, ludzie żyją w cywilizowanych warunkach (w każdej Syberyjskiej wiosce w jakiej byłem można rozmawiać przez telefon komórkowy!), a biedy jest dużo, lecz nie wszędzie. Bo są dwie Syberie: okrutnie bogata w mieście i biedna na wsiach.