Podziwiam Was za patriotyzm, poświęcenie, czas i odwagę :Thumbs_Up:

Dziękuję za słowa uznania. Przeżycia dla nas, opowieść dla Was :)


Załącznik 78447

Dojeżdżając do hotelu nie komentowaliśmy ani śniegu, ani temperatury ani nawet śliskiego bruku.
Wspomnienia z dojazdów, noclegu, uroczystości, spotkań i przeżyć przebiegających po naszej myśli były piękne, nie wymagające zbędnego komentarza.
Sytuacja była klarowna: byliśmy szczęśliwi i syci.

Oceniając ten wyjazd Zbyszek powiedział:
„Było kilka momentów gdy wydawało nam się, że to najtrudniejsze jest za nami ale tak nie było...”

Po kolejnej bardzo mroźnej nocy afryka znowu nie chciała zagadać. Oblodzona kostka wykluczała zabawę na pych. Poprosiłem w kuchni parę flaszek gorącej wody i polewałem rozrusznik. Trochę odpuścił. Korzystałem więc dalej z osiągnięć cywilizacji, żeby rozgrzać zimne serce królowej:

Załącznik 78441

Z każdym zakręceniem było lepiej, ale w końcu poddał się i akumulator. Potrzebowałem grubych kabli i dobrego dawcy. I tu pojawia się Człowiek z Kciukiem

Załącznik 78442

Załącznik 78443


Afryka zagrała a wszystkiemu winien zbyt gęsty olej!
Była okazja z Romkiem powspominać stare i dowiedzieć się nowego.


Dalej to już tylko powrót i brak chęci sięgania po aparat.
Ostatnie zdjęcia drogi z Lublina i gdzieś na ostatnim postoju przed domem.


Załącznik 78444

Załącznik 78445


To była dobra przygoda! Tak ją będę pamiętał. Dziękuję Zbyszek!


Załącznik 78453

Tak trzeba żyć, dzięki chłopaki :)

Taki wyjazd poza sezonem daje siłę na cały. sezon.
Dziękuję, piękna relacja.

Brawo!!
Trzeba kultywować pamięć o Wołyniu!
Szacunek.

Dziękuję Tomek, fajnie było przeżyć jeszcze raz tę wyprawę w twojej relacji. Patrząc z perspektywy czasu, wiele wskazywało na to, że cały plan nie wypali, począwszy od tego, że o mały włos nie pojechalibyśmy motocyklami, poprzez różne przeszkody napotykane po drodze, typu siarczysty mróz, śnieg po kolana, czy ryzyko ewentualnych demonstracji nacjonalistów na drodze dojazdowej do HP itp. Teraz trzeba powiedzieć, że wszystko się udało, hołd oddany, skobel w bramie cmentarnej nasmarowany i dużo doświadczeń bezcennych nabyte. Wielkie dzięki ...

Tomek jesteś wielki.....

By pamięć nie umarła

Załącznik 81289

Załącznik 81290

Plan zagłady Polaków i zniszczenie jakichkolwiek śladów pamięci o mieszkańcach wołyńskich i małopolskich wiosek trwa, co niestety wywołuje refleksje o przejęciu przez nowe pokolenie krwawej spuścizny.
Jeszcze dwa lata temu stało w polu upamiętnienie polskiej wsi Wydymer. Dziś pole zaorane

Załącznik 81291 Wydymer

Załącznik 81292

Na skraju dawnej wsi stoi dąb, który jest moim symbolem całej wołyńskiej tragedii, której wspomnienie dziś obchodzimy. Jak co rok tutaj powtórzyłem:
„Korzeń wrósł w mogiłę
zieleń słońca łaknie
skąd do życia soki
skoro tkanki braknie?
Polski rdzeń wyrwany
wnętrze wypalone
bez niego nie przetrwa
wiatrem powalone”


Załącznik 81293

Załącznik 81294

W Ostrówkach, wśród pól, stoi kolejny bastion pamięci- kapliczka z rozbitą głową MB.
Choć tablice wyrwane, to pamięć nie zginie

Załącznik 81295

Załącznik 81296

Załącznik 81297

Załącznik 81320 Stepań

Załącznik 81319 Janowa Dolina

Załącznik 81318 Derażne

Załącznik 81298 Parośla

Załącznik 81300 Podkamień...

Załącznik 85010 A w Hucie Pieniackiej pachnie piołunem, pokrzywą
i wiatr cicho świszcze w strachopłochach swoje „Ojcze nasz...”

Przykro, że ślady po dawnej Polsce są zacierane. Historia jest jedna i nie da się jej zmieni, niestety niektórzy ją fałszują. Dzięki takim wyprawom to wszystko ma szansę pozostać w nas. Tomek, twój wkład jest wielki, aby pamięć nie umarła. Dzięki

@ATomek - tak mnie ostatnio naszło...

Jeździsz w tamte strony, spotykasz ludzi, Polaków, którzy serce na dłoni oddają. Żyją skromnie, bardzo nawet. Żeby nie powiedzieć biednie.

Może jakoś tym ludziom pomóc można? Ale nie jestem zwolennikiem rozdawania pieniędzy, a i pewnie sami zainteresowani czuli by się niezbyt komfortowo. Więc mój pomysł taki jest, że może chociaż jakąś odzież przekazać?
Wiem, że jeździsz motocyklem, co mocno transport ogranicza, ale...

Daj znać, podpowiedz, bo serce ściska czytając Twoje relacje.