dobra, inaczej się nie da. Wracamy tą samą drogą..

Tym razem pogoda dopisała i całą drogę zajmuje nam podziwianie widoków. Takie widoki przyciągnęły mnie do Gruzji, przede wszystkim otaczająca wszystko zieleń..

okolice Omalo:

Załącznik 16019
Załącznik 16020

Omalo

Załącznik 16021

Załącznik 16022
Załącznik 16023
Załącznik 16024

Przerwa przed podjazdem na przełęcz:

Załącznik 16027

O stylu jazdy i prędkościach przelotowych Gruzinów może świadczyć taki widok:

Załącznik 16026
Załącznik 16025

Oklejono;)

Załącznik 16028

Jak już mówimy o stylu jazdy.. Ogólnie mówiąc w Gruzji nadużywa się klaksonu, ba nie trąbisz nie jedziesz:D Zauważyliśmy, że jedyne co potrzebne do szczęścia w samochodzie to sprawny klakson i przyciemnione szyby. Auto może nie mieć szyb, świateł, może mieć kierownice po prawej stronie - to nie problem.

Podczas naszego wyjazdu Gruzini potrafili być na tyle uprzejmi, że pozdrawiali nas klaksonami w trakcie wyprzedzania nas na zakrętach. W takich wypadkach było to niezbyt przyjemne.

No i podjazd na przełęcz od mniej stromej strony (w tle wysoki Kaukaz):

Załącznik 16030
Załącznik 16031
Załącznik 16029
Załącznik 16032

I zjazd po bardziej stromym zboczu (niższych półek prawie nie widać):

Załącznik 16033
Załącznik 16034

Załącznik 16035

trawersy:

Załącznik 16036
Załącznik 16037
Załącznik 16038
Załącznik 16039

Pszczelarze przy wlocie do doliny

Załącznik 16041

Droga męcząca, przejechana na 1 i 2 biegu, w moim wypadu ponad 5godzin pełnego skupienia. Nawroty na tyle ciasne i strome, że ciężko sobie wyobrazić jak nawracają samochodami, zawijasy oczywiście niezabezpieczone.. Sławek podsumował, że samochodem z rodziną by się nie odważył:D

Gruzińska droga wojenna - stały punkt programu wycieczek do Gruzji. My jedziemy z nadzieją, że może uda się przejechać na stronę rosyjską..

Przed samą drogą wojenną robimy fotki i okazuje się, że Sławkowa opona po przejechaniu 1300 km wygląda nieciekawie..

Załącznik 16245

Załącznik 16246
Załącznik 16247

Załącznik 16249

Była niedziela i wulkanizator wyjechał do rodziny, może to i lepiej? (Sławek modli się przed oponą)

Załącznik 16248

wjeżdżamy pod kościół w Kazbegi

Załącznik 16250
Załącznik 16251
Załącznik 16252

suszarka:

Załącznik 16254
Załącznik 16253

Cały dzień towarzyszą nam chmury, a w wyższych partiach drogi wojennej jest zimno.

Końcówka drogi w pobliżu granicy.

Załącznik 16255
Załącznik 16256

Mimo długich pertraktacji i rozmowie z naczelnikiem przejścia granicznego Panowie odsyłają nas s powrotem.

Załącznik 16257
Załącznik 16258

W drodze powrotnej na tysięcznej albo i milionowej dziurze zauważam, że czacha coś za mocno lata na boki.

Załącznik 16259

Robimy krótki postój i na serwisie zauważamy, że oba stelaże w Afrykach są z kiepskim stanie z tym, że mój całkowicie się odłamał. Po zabezpieczeniu stelaża w technologii rejli ruszamy dalej.

Załącznik 16260

Zrobiło się ciemno i jak zwykle nie mamy gdzie nocować. Duża, ciemna terenówka najpierw lutuje światłami jadąc za nami po czym wyprzedza nas, włącza awaryjne i pokazuje żeby zjechać na pobocze. Ma dziwną, niebieską tablicę rej. więc zatrzymuje się przy przednich drzwiach tak żeby w razie czego szybko się ulotnić. Za nami staje jeszcze jedna - biała terenówka. Z jednego z samochodów wysiada kobita, jak się okazuje Polka.
W ten sposób zostajemy zaproszeni na nocleg do domu Misji Obserwacyjnej Unii Europejskiej.

Załącznik 16261
Załącznik 16262
Załącznik 16263

Z tego co skumaliśmy Misja Obserwacyjna polega na wożeniu się wypasionymi samochodami typu Nissan Pathfinder, Toyota Land Cruiser i pilnowaniu czy w strefie przygranicznej nie ma ruchów wojsk. Dodatkowo Misjonarze zajmują się pomocą humanitarną dla przesiedleńców. W związku z nieuregulowaną sytuacją w Gruzji ludzie przesiedleni z Osetii i Abchazji nie mają statusu uchodźcy ponieważ znajdują się cały czas w obrębie jednego państwa.
Ludzie potrafią siedzieć już od lat 90-tych i czekać na lepsze czasy, wegetując.

Tego samego wieczoru pokazujemy im swoje dalsze plany. Stanowczo odradzają nam przejazd do Rosji przez Abchazję.

Załącznik 16384

Ruszamy na podbój Swanetii.

Całkiem nieźle wyglądający obóz przesiedleńców w drodze do Gori

Załącznik 16386

W Gori znajdujemy dla Sławka wulkanizatora przez duże W. Fachowiec nie podejmuje się reanimacji rozwalonej opony więc pozostaje założenie s powrotem zajechanej Sahary. W czasie gdy pilnuje motorów w zakładzie rozgrywa się prawdziwy dramat. Łyżki jakimi dysponują wulkanizatorzy wielkością dorównują wzrostowi dziesięcioletniego dziecka.. Jak się można domyśleć dla fachowców gruzińskich "cel uświęca środki". Tak czy siak opona zmieniona za darmo (nie licząc Sławkowych nerwów).

W Gori odwiedzamy dom jednego z najsławniejszych Gruzinów (obok Gregorija Saakaszwilego). Swoją drogą inaczej sobie wyobrażałem dom Iosifa Wissarionowicza Dżugaszwilego ale fakt, że urodził się w takim kurniku wiele wyjaśnia..

Widoczne miejsce po pomniku, który usunięto 2miesiące przed naszym wyjazdem. W tym miejscu ma niedługo stanąć pomnik ofiar nalotów z 2008 roku.

Załącznik 16387

Kurnik został przeniesiony z obrzeży miasta do samego centrum. Postawiono go pod "wiatą", a obok powstało muzeum, które olaliśmy.

Załącznik 16388

Kurnik z bliska

Załącznik 16389

nie wszystkie pomniki zostały usunięte.

Załącznik 16390

W mieście Kutaisi lekko się pogubiliśmy ale nieocenieni Kutaisianie wskazali nam właściwy kierunek i jedziemy dalej w stronę Swanetii.

Załącznik 16391
Załącznik 16392
Załącznik 16393

Drugiego dnia dobra droga się kończy za to zaczynają się widoki.

Załącznik 16395

Za każdym razem bliskość wioski jest zapowiadana przez stada zwierząt wędrujących po drogach.

Załącznik 16396

Świnie w przeciwieństwie do krów są bardzo uprzejme i zwiewają na boki ustępując drogi.

Kto mi powie dlaczego krowy najbardziej lubią przesiadywać na mostach i na zakrętach na środku drogi?

Załącznik 16399

Trąbienie, krzyki, ryk silnika - takimi błahostkami żadna krowa nie zawraca sobie głowy..

Załącznik 16397
Załącznik 16398

Budowa mostu nad potokiem, konwój turystów w samochodach z wypożyczalni.

Załącznik 16405

Załącznik 16415
Załącznik 16416


Załącznik 16408

Niekiedy droga składała się z samych wielkich luźnych kamieni, czasu na zdjęcia nie było. Mijamy parę na rowerach, jestem pełen podziwu bo sam się nieźle spociłem samym kręceniem manetką..


Nie ma czego komentować, nareszcie pogoda nam dopisała i jest bosko..

Załącznik 16409

Załącznik 16410
Załącznik 16417
Załącznik 16411
Załącznik 16412
Załącznik 16413