Dziękuję, Dunia. Masz rację. Takie opowieści, to jak zgrzyt. A nie pomijam ich, bo są składową historii tych ziem i historii ludzkich. Nie kwestionuję rzeczywistości wspominając dawną Polskę, a staram jedynie przybliżyć, znaleźć sposób na dotarcie i zrozumienie tamtejszej rzeczywistości.
Pozostałości historii są trwale wpisane w pejzaż i choćby na powyższych zdjęciach wschodu słońca nad jeziorem, romantyk będzie się zachwycał grą światła na pajęczynie rozwieszonej wśród drzew, przyrodnik skupi się na pajączku, a historyk znajdzie na nich zarośnięte, wojenne ziemianki i okopy.
Zgrzyt. Jak bukiet polnych, pachnących kwiatów w wazonie z łuski artyleryjskiej.

Tomek...nie podejrzewałem Cię o taki....chyba wręcz liryzm:)
a tak na poważnie- gratuluję wyjazdu i dającej do myślenia relacji...
pzdr

Jarek. Na wakacjach luz, nie wszystko trzymam pod kontrolą i wtedy wyłazi ze mnie potwór: SENTYMENTALISTA :) .
Ale spokojnie, jeszcze nie myślę wierszem :haha2:
Chociaż zacząłem pisać...
Wpadnij wieczorem, przeczytamy jakiś tomik...

http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:A...x_h4fCuZywl61l

http://youtu.be/VYMgPLmigP4

Wiem, że nie wrócisz...



Załącznik 31447

Objeżdżamy Narocz dookoła, porównując widoki. O ile od wschodu, południa i zachodu lasy chronią dostępu do brzegu, to od północy droga prowadzi samym jego skrajem, przy czym jego wygląd zmienia się co i rusz.
Noc i poranek są zimne.

Załącznik 31448

Załącznik 31449

Gospodarzem dzisiejszego dnia jest Włodek. Jesteśmy kilkadziesiąt km od miejsc związanych z jego przodkami.
Od miasteczka Narocz, jedziemy cały czas na zachód. Za Miadlem, teren się coraz bardziej wyrównuje, pojawiają się coraz większe połacie upraw, choć i tak wszystko mocno poprzecinane rzekami, strugami czy kanałami.
Zdarza się kilometrami jechać przez torfowiska porośnięte młodą brzeziną, a często tym, co z niej zostało.

Załącznik 31450

Załącznik 31451

Załącznik 31452

Załącznik 31453

Załącznik 31454

Załącznik 31455

Załącznik 31456

Jak w wielu miejscach, tak i tu, jedynie potężny kościół przypomina o dawnym dobrobycie miasteczka.

Załącznik 31462

Załącznik 31472

Załącznik 31471

Załącznik 31463

Załącznik 31464

Załącznik 31465

Załącznik 31466

W Dokszycach Włodek odnajduje grób swojej Babki i innych przodków

Załącznik 31467

Załącznik 31468


Niewiele zmieniony, stoi dom rodzinny Matki.

Załącznik 31469

Na części posiadłości Babki stoi dom Partii, na majątku Dziadka kołchoz- ot wysiedleńcza rzeczywistość.
Będąc w tym miejscu łatwiej zrozumieć rodzinne opowieści lat młodzieńczych.


Załącznik 31474

Przed kościołem można zobaczyć ciekawe, stare kamienie nagrobne,
które miejscowy proboszcz tak ratuje od zapomnienia

Załącznik 31475

Załącznik 31476

Załącznik 31477

Załącznik 31478

Dokszyce to miasteczko, w którym odnajdujemy źródła Berezyny. Rzeka bierze swój początek z dennych źródeł jeziora w centrum miasta i jest zasilana wodą opadową z okolicznych wzniesień. Choć jej pierwsze 100m nie wygląda imponująco, to już niedługo zamienia się w piękną, potężną rzekę, którą wielokrotnie z podziwem mijaliśmy.



Załącznik 31479

Załącznik 31499

Załącznik 31498

Załącznik 31481

i słucha się tego całym ciałem, i ciągle jest mało :Thumbs_Up:

http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:A...KyRzMp2Y5cl8Dc


http://youtu.be/h-8wU420W_0

Radzę ci: Sprzedaj mnie wiatrowi, ja z wiatrem lecieć chcę...






Z Dokszyc znowu kierujemy się na północ. W czasie całej naszej wycieczki, podziwiamy bogactwo wód- są wpisane w krajobraz Białorusi. Wydaje mi się, że są tu bardziej naturalne i dzikie, mimo wielu mostów, przepraw, jazów... Bardziej to tak, że widać współistnienie żywiołu ludzkiego i wodnego, bez wyraźnej przewagi człowieka i kastracji krajobrazu.
Można domyślać się zależności od kaprysów wody w czasach minionych, które powodowały , że większość Białorusi została tak późno zasiedlona. Nie ma się co oszukiwać- to nie dumny swą przedsiębiorczością człowiek, a zwyczajnie pozwolił na to ogólny spadek poziomu wód.


Załącznik 31482

Warto unikać przelotowych dróg z możliwym ruchem ciężarówek.
Pobocza często po brzegi wysypane są grubym piachem, który podrywany jest pędem jadącej maszyny i wloką się za nią jak warkocz. Kamyczki walą po kasku i chrzęści w zębach a i widać słabo.


Załącznik 31483

Załącznik 31484

Na dzisiejszy nocleg jedziemy na rubieże dawnej Polski, jej kresy kresów- Brasławszczyznę.

"Ziemia jezior i puszcz, nakrytych pochmurnym niebem, ziemia ludzi skrytych i milczących, czołem oparta o Dźwinę, stopą o Niemen i Szczarę, niegdyś awangarda Rzeczypospolitej idącej na Wschód ze światłem cywilizacji, ziemia wodzów i poetów, kraj dziwnych kontrastów przyrody..."

Kraina z ponad 300 jeziorami i historią tysiąclecia. http://www.radzima.org/pl/miasto/braslaw.html
Dzisiaj kojarzona ze słynącym łaskami obrazem Matki Bożej Brasławskiej Królowej Jezior.
Małą ciekawostką jest, że tu zostało odsłonięte w 1936r popiersie Józefa Piłsudskiego, później przetrwało ukryte i w 2004r przekazane przez mieszkańców do Muzeum Piłsudskiego Sulejówku.

Załącznik 31485

Załącznik 31486

Załącznik 31487

Na górze zamkowej witają nas drewniane rzeźby kniazia Dźwina i księżnej Drujki, ich córki Drywy- zimnej, niewzruszonej na zaloty Brasa, Nówa i Snuda... Legenda o tym, jak nie chciała dać, a jak potem zechciała, to nie chcieli wziąć...
Nie było to normalnie, jak wszyscy? Żyli by długo i szczęśliwie! A tak, trzy trupy!
Takie prastare metody, żeby medialnie zaistnieć po wsze czasy...

Załącznik 31488

Załącznik 31489

Załącznik 31490

Obok cerkiew Zaśnięcia NMP.


Załącznik 31491

Z miasteczka kierujemy się na północny zachód, dookoła jeziora Snudy.
Nie jedziemy w ciemno. Włodek, stary wodniak, zaopatrzył się w mapę Pojezierza Brasławskiego i bez trudu znależliśmy zjazd na jedno z dziesiątek, położonych nad lesistym brzegiem pól namiotowych.
Wokół niezmącona cisza, spokój. Jest sporo przed sezonem, ale cała infrastruktura w dobrej formie, drzwi gościnnie szeroko otwarte zapraszają:

Załącznik 31492

Rzadko spotykany model Duo Integral


Załącznik 31493

Załącznik 31494

nasza dzisiejsza Stołowaja


Załącznik 31495

jest nawet sauna polowa z piecem...


Załącznik 31496

Załącznik 31497

Słońce dziś zachodziło leniwie za górami, za lasami...nadeszła wreszcie pora na gwóźdź wieczoru...
czyli to, co z wycieczek motocyklowych lubimy najbardziej...

:lukacz:

Przemek. Nie jedz tyle czipsów! :)

Smaku mi narobiłeś:P

http://africatwin.com.pl/attachment....1&d=1338585874

Haha - ładna rzędówka, jak w XTZ 750 bądź f800GS:)
Chętnie bym go przeciął na pół, położył na ziemii i zrobił boxera ale by sie ulewało... :)

BTW... mawiają że Rysiek Riedel był jedynym wokalistą który talentowi dorównywał samemu Cześkowi. Cóż - ciezko się nie zgodzić.