Africa Twin Forum - POLAND - Dacia's & Ciorba's Land Story

Kolejny dzień z rzędu po otwarciu oczu widzę za oknem chmury. W wilgotnym chłodzie pakuję bagaż na mokry motocykl. Ruszam w ponury poranek. Ołowiane chmury wiszą nad doliną, czasem kropi z nich zimny deszcz. JestâŚ przeraźliwie smutno.

https://lh4.googleusercontent.com/Qx...Y=w719-h478-no

Ale jak to w Rumuni - po kilkudziesięciu kilometrach i paru przełęczach wjeżdżam w strefę słońca, którego promienie pieszczą swoim ciepłem moje zziębnięte kończyny i inne członki :) Świat staje się kolorowy :D

https://lh5.googleusercontent.com/-s...o/DSC02216.jpg

Trochę fotonów z nieba i od razu chce się żyć!

https://lh5.googleusercontent.com/-U...o/DSC02220.jpg

Pędzę przed siebie. Niebo zasnuwa się chmurami. Droga robi się tragiczna, ale co to dla enduro :D Rozchlapując kałuże wyprzedzam BMW 1200 [a może 1150?] z parą Niemców na kanapie, którzy rozpaczliwie lawirują między dziurami i lecę dalej. Kątem oka w lusterku widzę Naczelnego, który omija co większe wyrwy - dzielny trampiszon rwie do przodu!

Niemcy szybko giną mi z oczu.

JadęâŚ wyżej i wyżej, a chmury są coraż niżej i bliżej. Chłodne prysznice z nieba coraz częstsze i gęściejsze. Temperatura mocno spada.

Tuż przed wjechaniem w białą wilgoć mgły, mam widok na głęboką dolinę i strome zbocza po drugiej stronie rzeki. Gdy wiatr rozdmuchuje na moment chmury, moim oczom ukazują się ośnieżone szczytyâŚ

To wyjaśnia to przenikliwe do szpiku kości zimno ;)

https://lh5.googleusercontent.com/-6...o/DSC02224.jpg

A przed nami jeszcze kilka km podjazdu. Ruszamy w lodowatą mżawkę.

W końcu meldujemy się na przełęczy.

https://lh3.googleusercontent.com/-x...o/DSC02229.jpg

Gdy tylko cichnie silnik, gramolę się z motocykla i dreptam do schroniska. Wnętrze zniewala ciepłem, kask natychmiast pokrywa się parą... Jestem w stanie wykrztusić tylko dwa słowa âfood! eat!â :) Zdejmuję okrycie wierzchnie i już za chwilkę, opiekuńcza Marlena stawia na stole coś, o czym marzyliśmy od kilkudziesięciu km - ciorba - zupa ratująca życie.

Gorąca!

https://lh4.googleusercontent.com/-a...o/SAM_6127.JPG

Dużo!

https://lh3.googleusercontent.com/-4...o/SAM_6128.JPG

Łapczywie połykamy energetyczną ciecz, czując jak ciepło rozpływa się po naszych zziębniętych kończynach.

Powoli odmarzamy :)

Trochę ciorby i od razu chce się żyć :)

W schronisku spotykamy grupę Niemców - przyjechali do Rumuni, aby polatać na wścieklakach. Niestety pogoda pokrzyżowała ich plany - od 2 dni leje, zawiewa śniegiem. Chłopaki siedzą w schronisku, piją piwo i oglądają Eurosport, a ich motocykle grzecznie czekają w suchej szopce :)

Rozgrzana solidną porcją ciorby pakuję się w przeciwdeszczówkę, wsiadam motocykl i ruszam w dół za Naczelnym, odprowadzana zdziwionymi spojrzeniami z ciepłego wnętrza schroniska.

_________________________________________

Jedzenie to istotny aspekt każdej wycieczki. Naszej także :D

Ryby z puszki - czyli klasyka na śniadanie :) Powszechne w Rumuni są ryby polskiej produkcji.

https://lh6.googleusercontent.com/-0...o/SAM_5618.JPG

https://lh6.googleusercontent.com/-0...o/SAM_5861.JPG

https://lh6.googleusercontent.com/-d...o/SAM_5982.JPG

Chleb - niestety nie trafiłam ani razu na żytni chleb na zakwasie. Co gorsza - nie trafiłam również na chleb, który by miał w składzie więcej mąki żytniej, niż pszennej. Próbowałam kupować âPaine de secaraâ, ale był to zwykły pszenny wypiek na drożdżach z małą domieszką maki żytniej.

https://lh3.googleusercontent.com/-f...o/DSC01463.jpg

Mamałyga czyli kaszka kukurydziana gotowana na wodzie lub mleku. Jadłam ją trzy razy, a tylko raz była idealna [ugotowana przez Amelię - kucharkę Aleksandra, który pojawi się w dalszej części opowieści] - tęga, dająca się kroić, wyglądająca jak âsłońce na talerzuâ. Druga była âtaka seâ - rozwodniona, ale smaczna, posypana tartym słonym owczym serkiem. Trzecia - ochyda - z kozim serem, kozimi skwarkami, utopiona w kozim tłuszczu. Na samą myśl o jej intesywnej woni dojrzałego capa trzepie mnie z obrzydzenia ;)

Mici - mięso mielone z przyprawami pieczone na patyczkach do szaszłyka. Jakoś mnie nie zachwyciło, ale ostatnio mięcho mnie generalnie nie zachwyca ;) Zaleta - tanie.

Ciorba - coś co tygryski lubia najbardziej. Genialne rumuńskie zupy, które wspaniale sycą i rozgrzewają. Dziwnym trafem prawie zawsze jedliśmy je w podbramkowych sytuacjach :) Np. gdy przemarznięci i przemoczeni atakowaliśmy Transalpinę, a ja byłam tak zdesperowana, że zrobiłam sobie na skarpety onuce ocieplające z folii ratunkowej ;)

https://lh3.googleusercontent.com/-N...o/DSC01728.jpg

Transalpina :/

https://lh6.googleusercontent.com/-y...o/DSC01733.jpg

Herbata - dziwny kraj. Zamawiając gorącą herbatę [calde cziaj :D ] tak naprawdę nigdy nie byłam pewna co dostanęâŚ Dwa razy kelner przyniósł âIce Teaâ [zimną!, z lodówki!]. Pare razy w grubej, chłodnej filiżance gdzieś na dnie smętnie bełtał sie letni napój o smaku owocowym. A raz dostałam herbatę rozpuszczalną [oczywiście â filiżanki], a kelner zapewniał mnie, że to Lipton, ale z termosu, dlatego bez toerbkiâŚ taaaaâŚ niestety aspartam wyczuwam na odległość :/

Piwo - bardzo przypadło mi do gustu! Nasycony goryczką Ursus i delikatnie kwiatowy Ciuc - tęsknię za nimi!

https://lh3.googleusercontent.com/-m...o/DSC01688.jpg

Słodycze - namiętnie jedliśmy poduszeczki z czekoladowym nadzieniem,

https://lh4.googleusercontent.com/-H...o/SAM_6747.JPG

rurki z czekoladowym nadzieniem i rumuńskie rumowe batoniki [Rom, Fagaras]. Dwa dni przed końcem wakacji odkryliśmy âbloki czekoladoweâ - smakujące prawie identycznie jak te, które za czasów PRLu robiło się z margaryny i mleka w proszku :D Pycha!

https://lh3.googleusercontent.com/-C...o/SAM_6746.JPG

Lokale gastronomiczne - przypominaja polskie sprzed 20 lat - nie tylko wystrojem i klimatem, ale również zadymieniem. W Rumuni pali chyba większość społeczeństwa. W kawiarniach i restauracjach często można zawiesić siekierę w powietrzu/dymie :/ Prawdę mówiąc nie uświadamiałam sobie, jak bardzo to może przeszkadzać. Właściwie z każdego lokalu wychodziłam przesiąknięta smrodkiem papierosów :/