[calgon]

Powrót na camping upłynął nam na nagrywaniu filmików z prymitywnego aparatu, które mam nadzieje uda mi się zamieścić.

Asfalt wił się dlatego dla zabawy i treningu wchodziliśmy coraz szybciej w zakręty, co na jednym skończyło się dla mnie niezłym przestrzałem, ale bez wywrotki(Jarek At podobno wiesz o który zakręt chodzi:-) )

Jeździliśmy jak dzieci w te i spowrotem. W pewnym momencie mój silnik zgasł to znów zapalił.

No pięknie pomyślałem.
Jak błyskawica przeszyły moją głowę myśli serwisanta.

-paliwo nie halo?(niemożliwe),świece,kable itp.

Dobra jadę i zastanowię się na campingu.

Zaparkowaliśmy, odpoczęliśmy i zakomunikowałem Ryszardowi że moja maszyna dała mi jakiś sygnał.
Mam przeczucie, że gdzieś nie ma jakiegoś styku.Raz kręci raz nie kręci.

Greg spokojnie rozpakował weka zarzucając go na kuchenkę i wysłuchał moich obaw.

-Calgon idź zrób drinka a ja się przyjrzę

Wracając ze szklaneczkami wiedziałem już , że zacznę od rozebrania modułu z przyciskiem od rozrusznika.

Greg usiadł na schodkach z wolna popijając a ja zabrałem się za serwis.

Okazało się to słuszne i za pomocą mojego pilniczka do paznokci oraz mini słoiczka z wazeliną z którą Rysio się nie rozstaje usunęliśmy awarię.

Po złożeniu z dumą odpaliłem.

Suma sumarum pękniecie stelaża w Kandałakszy, brak czujnika luzu w Petersburgu oraz brak styku w przycisku przełącznika rozrusznika w Norwegii okazały się jedynymi awariami podczas wyjazdu.

Nic nie stało się z motorami takiego co pokrzyżowałoby nam plany choćby w 1 %.

Uznałem wyjazd za bezawaryjny za co ucałowałem moją 20 letnia Afrykę 100 razy.


Kolejny dzień miał się skończyć w Oslo. Do przejechania mieliśmy ok 400 km.

Żwawo ruszyliśmy na wschód mijając tamy i zbiorniki wodne na których Norwedzy żeglowali i pływali kajakami.

Nie było by w tym nic dziwnego wszak było lato, ale na poboczach leżał śnieg.

DSC06864.jpg

Cały czas nie mogłem się nadziwić jak na takim zadupiu utrzymują drogi w takim stanie.

DSC06867.jpg

Będąc 50 km od Oslo zaczęliśmy szukać noclegu.Bez sensu było pchać się do stolicy i przepłacać.Miejscówka w Drammen oddalonego od stolicy ok 40 km. okazała się właściwa.
Camping był jednym z gorszych na jakich spaliśmy a obecność wszędobylskich i krzykliwych dzieci Pakisów dawała sie we znaki.

Łożko i prysznic nieopodal rekompensowały wrzaski.
Gdy już oporządziłem się i zza firanki obserwowałem leniwy dzionek Pakisów, Rysiek stwierdził ,że musimy wybrać się na zakupy.

-Chleb i masło się kończą.

Wyskoczyliśmy na shopping.

Rysiek sprawnie kroił chlebek w samoobsługowej maszynce do krojenia uśmiechając sie do siebie a ja zawiesiłem się przy regale z masłem i serkami.

-Rychu nihuja nie moge zakumać, które to masło w tym barbarzyńskim języku.

Rychu chciał błysnąć wszak o Norwegii wie wszystko.

-Calgon Ty to sie zawsze cyrtolisz
-Tu masz masełko kupujemy i spadamy.

-Dobra dobra luzik pomyślałem


W ten o to sposób staliśmy się posiadaczami czegoś co przypominało sraczkę a smakowało jak skwaśniały jogurt z duża ilością cukru.

DSC06886.jpg

Miałem w końcu okazję trochę pociągnąć z Rycha.

- Nie myślałeś o o tym ażeby wykładać Norweski w Polsce?
zapytałem

-Może zrobić Tobie kanapeczki z masełkiem na jutro?


Rych mruczał coś pod nosem, ale generalnie mieliśmy ubaw.