Pomnik Pityńskiego to piękny monument, przemyślany i wykonany według starej szkoły.
Dziś przeważają bryły bez wyrazu detali, niewymagające i nieobciążające tego, który przelotnie spojrzy.
Żeby podejść do pomnika Pityńskiego, trzeba sobie zadać trud, rozważyć detale i zadumać się nad ich sensem.
Według wielu, pomnik tak jest tak samo niepotrzebny, jak film „Wołyń”, jak zadra w relacjach UA. Jeśli się zada trud, w obydwu dziełach odnajdziemy osnowę osobistą, rodzinną, która staje się świadectwem prawdy historycznej.
Palące się chaty, krwawe widły, odrąbane głowy i dzieci na płocie?
Nie rozmawiałem z nikim, kto by się do tego sprawstwa przyznał, ale słuchałem Pana Szczepana Siekierki, zmarłego 3lata temu Prezesa Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, który te dzieci ze sztachet zdejmował.
Stowarzyszenie, które założył Siekierka, już od lat 80 było misją pojednania i pokuty, ale otrzeźwione postawą drugiej strony pozostało przy misji upamiętnienia.
Radykalizowanie się postaw następuje wraz z poznawaniem prawdy historycznej i świadomością braku jakichkolwiek ośrodków współpracy w duchu pojednania po tamtej stronie.
Wracając do pomnika.
Jego centrum stanowi Krzyż.
Krzyż jest istotą wartości cywilizacji łacińskiej, do jakiej jako Polacy, należymy od 1000lat.
Krzyż jest obok Orła ważnym symbolem narodowym, symbolem integrującym społeczeństwo i rodzinę. Jest też symbolem osobistego wyboru, symbolem wolnościowym.
W pomniku przedstawia rdzeń wyrwany z piersi Orła przez morderców OUN UPA.
Jego brak, pustka po nim to tło dla obrazów z czasów mordów.
Jak bardzo Orzeł był symbolem znienawidzonym przez banderowców świadczą ofiary:
najczęściej przybite do ściany dzieci z rozprutymi brzuchami i wnętrznościami rozpiętymi na ścianie na kształt orła (tzw polskij letak),
albo komendant samoobrony z Huty Pieniackiej, Wojciechowski, przywiązany do konia, oblany naftą i podpalony. Jeździec na koniu w dzikim pędzie, niemal lecący, a buchające płomienie jak skrzydła…
"Jako uzasadnienie umiejscowienia pomnika “Rzeź Wołyńska” w gminie Jarocin wójt Walczak wskazał “wspólnotę wojennych losów” mieszkańców tych terenów i mieszkańców Kresów Wschodnich. W okolicznych miejscowościach, w tym w Jarocinie, Momotach Dolnych i Górnych, Łążku Zaklikowskim i Pikulach Niemcy przy udziale ukraińskich kolaborantów, w tym z SS Galizien, dokonali masowych zbrodni. W opinii jarocińskich radnych pomnik będzie hołdem złożonym wszystkim pomordowanym i “przestrogą dla przyszłych pokoleń, do czego prowadzić może wyznawanie zbrodniczych ideologii”.
|