Na Wschód! Tam musi być jakaś cywilizacja! - Czyli jak planować, żeby wyszło kompletnie inaczej niż się planowało - Africa Twin Forum

czosnek · 22.06.2009, 04:07

Pętla leniwie kołysała się pod sufitem. Pył z papierosa wpadł z cichym sykiem do szklanki niedopitej, ohydnie ciepłej whisky. Telefon nie zadzwonił. Po miesiącu oczekiwania zgasła ostatnia iskra nadziei. Wypuściłem kłąb tytoniowego dymu, obserwując jak wije się spiralami, po czym rozpływa się łagodnie w powietrzu. Powoli wdrapałem się na taboret, wziąłem w dłonie pętle posmarowaną mydłem... Dryyyyyń dryyyyyyń - dźwięk telefonu wypełnił przestrzeń pokoju.
Trzęsąc się jak w malarii podszedłem do telefonu
- Słucham - wyszeptałem słabo do słuchawki
- Czołem. Słuchejżeee, Skończyłem naprawiać ten twój motór. Możesz go se odebrać..
- Mo.. mo.. motocykl?... moją Africę? - bełkotałem, nie mogąc uwierzyć w to co słyszę. - Naprawdę? nic tym razem innego nie wyszło? lagi pasują?
- Pasują.... w głosie mechanika słychać było ulgę pomieszaną z wkur... irytacją.

Ha! a jednak jedziemy!! chichotałem histerycznie w drodze do mechanika.

Tylko gdzie właściwie jedziemy

Mniej więcej na wschód..Tak, to było jako tako pewne.
Opcji było całkiem sporo: Bieszczady, Roztocze, Słowacja a może strzelić by tak szybką pętlę przez Ukrainę i Rumunię?

Stanęło na tym, że jedziemy do Dukli a potem się zobaczy.
Wyruszyliśmy z Krakowa ok 7 rano. Droga minęła szybko. Podczas gdy Bartek był bardzo zajęty wyprzedzaniem każdego żywego organizmu na trasie, ja wykonałem pierwsze zdjęcie z tego wyjazdu, uwieczniając tym samym te oto piękne wiatraki stojące przed Żmigrodem.

oraz drogę na Żmigród

W Dukli pod Pałacem spotkaliśmy Rudego a pod gieesem na rynku jakiś czterech już dość mocno pancernych o tej godzinie. Psa nie stwierdzono.

Z Dukli kierując się drogą na Barwinek a następnie na Jaśliska dotarliśmy do Woli Niżnej. Miałem chytry plan aby przez Wolę Wyżną i Jasiel dojechać okrężną szutrową drogą do Wisłoka Wielkiego. Niestety zanim dotarliśmy do Jasiela spotkaliśmy się z coraz częstszym zjawiskiem w tamtych stronach, czyli zakazem wjazdu (Rezerwat). W drodze powrotnej do Woli Niżnej zatrzymaliśmy się na pastwisku

Gdzie Bartek złapał hipochondrię motocyklową maniakalnie twierdząc, że cosik mu kierownica nie tak jak trza się kręci. Coś tam sobie pogmerał, pomamrotał, kopnął w oponę i na jakiś czas był usatysfakcjonowany.

Ja tymczasem patrząc z wyniosłą pogardą na tą amatorszczyznę zająłem się sprawami ze wszech miar ambitniejszymi i strzeliłem mojej Afri lanserską fotkę

I tak pochłonięci ważnymi sprawami, nie zauważyliśmy, że to monstrum wlazło mi do plecaka i podpieprzyło bezczelnie worek z ciastkami

Jako, że bestya owa przybyła z obstawą w postaci 4 starszych braci, stada owiec i pastucha, ulegliśmy przeważającej sile wroga i z ciachami się szybko rozstaliśmy.

I tylko moje ponadprzeciętne umiejętności w poskramianiu dzikich bestii pozwoliły uniknąć rozlewu krwi

Następnie pokonując potężne, rwące i zdradzieckie rzeki...

Oraz bezkresne przestrzenie...

tak bezkresne, że potrzebowały aż 2 ujęć...

Dotarliśmy do opuszczonego więzienia w Wisłoku Wielkim. Miałem okazję w nim spać jakieś 18 lat temu, kiedy jeszcze nie rozkradziono wszystkiego i muszę powiedzieć, że dziwne to uczucie

Po dotarciu do Komańczy, napchaniu się fasolką po bretoński w barze ruszyliśmy bardzo ładną drogą na Prełuki..

by przez Duszatyn...

Dotrzeć do Smolnika

Stamtąd to już rzut beretem do mojego ulubionego schroniska na końcu świata..czyli w Łupkowie

Schronisko leży na przełęczy łupkowskiej, niedaleko od starego tunelu kolejowego łączącego Słowację z Polską. W czasie I wojny toczyły się tutaj ciężkie walki przez co do tej pory można znaleźć zaraz po liśćmi jakiegoś żołnierza lub przynajmniej jakiś pocisk czy samą łuskę.

I tak przechadzając się po takich okolicach, znalazłem łuskę po jakimś wielkokalibrowym pocisku. Kilka lat temu przywiozłem stamtąd bardzo ładny granat

Jeszcze jedno ujęcie spod schroniska

Walnęliśmy się tutaj na trawce, delektując się ciszą i spokojem tego miejsca....

Kiedy nagle.....

zauważyliśmy.....

zbliżające się....

PIEKŁOOOO!!!!!!!! (Grzmot i szatański śmiech)

Z bólem serca porzucając żubra rzuciliśmy się ratować sprzęty

Run Forrest !! Run!!

To była piękna apokalipsa. I love this smell of gradobicie in the evening....

Tak się zawsze dziwnie składa, że znajomych spotyka się w najdziwniejszych miejscach. Tym razem nie było inaczej wobec powyższego reszta wieczoru ginie w sprzecznych zaznaniach świadków. Rano..czyli koło południa, po pozbyciu się zielono-bladego koloru ruszyliśmy dalej w Bieszczady. W swej bezwzględnej inteligiencji nie wzięliśmy jednak poprawki na to, że burza poprzedniego dnia zamieniła polną drogę do schroniska w błotną maź. Jednak po dłuższym balecie i wyciśnięciu mokrych koszulek byliśmy na drodze w kierunku Cisnej. Z Cisnej pojechaliśmy drogą standardową czyli fragmentem wielkiej pętli w kierunku Wetliny i Brzegów Górnych. (Na zdjęciu cyce carycy czyli połonina caryńska)

Jako, że chcieliśmy uniknąć głównej trasy niedzielno-turystycznej, w Brzegach Górnych skręciliśmy na Dwernik i Chmiel licząc, że uda nam się przez Zatwarnicę dotrzeć w okolicę bardziej dziką.

Niestety (choć kiedy bywam tam z plecakiem to jak najbardziej stety) Bieszczady w tych stronach są jednym wielkim zakazem wjazdu. Trochę zirytowani, tęskniąc za szutrami podjęliśmy decyzje o ewakuacji z Bieszczadow w kierunku....hmmm... Roztocza

Tak czy inaczej ruszyliśmy do Lutowisk, gdzie przy obiedzie uradziliśmy co następuje:
Jedziemy w kierunku Brzozowa, zaliczając po drodze jak najwięcej szutrów i pięknych miejsc. W Brzozowie śpimy i na drugi dzień uderzamy na Roztocze.
Przekonani o swym geniuszy planowania przystąpiliśmy do realizacji tego jakże chytrego planu.

realizację plany zaczeliśmy od strzelenia eleganckiej foty z widokiem na Bieszczady

I jeszcze jedną, żeby móc szpanować motocyklem

Mijając Ustrzyki Dolne, w Brzegach Dolnych skierowaliśmy się na Tyrawę Wołoską.
Radość z braku zakazów uczciliśmy wjeżdżając na szczyt góry

I tak jechaliśmy sobie radośnie delektując się pustką, widokami i ogólną wolnością

Z tej radości podjąłem próbę fotografowania w czasie jazdy. Wniosek: - Trzeba zamiast lustrzanki skombinować coś mniejszego

I tak jechaliśmy sobie...

Aż niespodziewanie trafiliśmy do naszej Mekki!

Następnie przez zastępczy "most" w Tyrawie Solnej...

Dotarliśmy do Mrzygłodu

Chwilka nas Sanem...

Po czym dzida szutrami nad Sanem w kierunku Ulucza

Takich chwil się nie zapomina

Dalej na Krzemienną

Mijamy prom w Krzemiennej i jedziemy dalej na Wołodź

Za Wołodzią przeprawiamy się promem do Nozdrzca płacąc "aaaa tak na piwo"

Rejs jako żywo

Słońce powoli zachodziło więc szybko przez Hłudno dojechaliśmy do Izdebek gdzie znów na chwilę zawiesiliśmy się z otwartymi gębami delektując się widokami

Czy wspominałem już coś o wszechogarniającym spokoju?

Jeszcze chwila sentymentalna. W tym Dworku w Izdebkach spędziłem pierwszych 10 lat mego żywota

Stąd ścigając się z nocą pojechaliśmy do Brzozowa, po drodze strzelając ostatnią fotę tego dnia

Rano po raz kolejny zebrał się sztab kryzysowy w celu podjęcia pewnych strategicznych decyzji dotyczących dalszej trasy. Uchwalono co następuje:

Brzozów dnia 13.VI.09

Na dzień dzisiejszy, w miesiącu czerwcu, w związku z zaistniałą niekorzystna sytuacją meteorologiczną utrudniającą podmiotom podróżniczym w sposób niezaprzeczalny dalszą delegację w warunkach przynależnych w/w podmiotom, trasę dzisiejszego przejazdu ustala się na przejazd wzdłuż rzeki San w kierunku miasta powiatowego Przemyśl. Trasa przebiegać będzie w miarę możliwości po nawierzchniach nieutwardzonych. Podmioty zobowiązane są do powrotu do miasta powiatowego Brzozowa w celu odbycia noclegu.

.................................................. ...
(podpis i pieczęć jednostki uprawnionej)

Siła wyższa... nie to że wymiękamy.. my nigdy nie wymiękamy.. phii.. taki deszcz... przed wojną to były deszcze...

Ruszyliśmy w kierunku Dynowa. Pogoda wyjątkowo parszywa a ja w swej mądrości nie wziąłem nic przeciwdeszczowego na mą piękną kościołową skórę

o szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni... czerwcowy kur....

W Dynowie przeprawiliśmy się na druga stronę Sanu gdzie skręciliśmy w pierwszą szutrową drogę prowadzącą wzdłuż rzeki. Szutrowa droga wzdłuż rzeki dość szybko skończyła się w przysłowiowej Dupie

o ile łąka owa kwieciem umajona dostarczyła nam jeszcze pozytywnych doznań zarówno estetycznych jak i związanych z jazdą, tak na drogę składającą się z błotnych kolein wspinającą się w górę nasze Afryki stanowczo zaprotestowały stając w poprzek bez zamiaru jazdy ani w przód ani w tył. Uznając argumenty przeciwnika przeważającego masą o jakieś 150kg pojechaliśmy w kierunku asfaltu.

Poszukiwania alternatywnej szutrowej drogi spełzły na niczym więc z podkulonymi ogonami coraz bardziej mokrzy dotarliśmy do Dubiecka gdzie we wspaniałej restauracji spożyliśmy obiad

Deszcz rozlał się na dobre. Słusznie twierdząc, że nie godzi się zwiedzać jakże pięknego Przemyśla w tak parszywą pogodę zarządziliśmy odwrót do Brzozowa okrężno-terenową drogą.
W Nienadowej po obejrzeniu fajnego dworu.....

skręciliśmy w kierunku Birczy... Oczywiście trafiliśmy nie na tą drogę co trzeba, przez co wylądowaliśmy w takim miejscu

Rozpacz nasza nie trwała jednak zbyt długo gdyż prawdziwi twardziele potrafią odnaleźć się w każdej sytuacji

Lejąc na trudy i znoje....

Przemierzają niestrudzenie dzikie i niebezpieczne krainy...przy okazji robiąc zdjęcia na nasza-klasę

Po tych niezwykłych wyczynach nasze buty i ciuchy były już kompletnie przemoczone, przez co popadliśmy w pewnie zobojętnienie atmosferyczne.
Na szczęście odnaleziona właściwa droga zrekompensowała nam swą urodą mokre jajca

Śmiszna sprawa..znów wylądowaliśmy w Uluczu

Z Ulucza znów na Krzemienną, szybka przeprawa promem i dzida do Brzozowa.

W niedzielę znów wyszło słońce więc po wysuszeniu ciuchów szybko zapakowaliśmy toboły chcąc wykorzystać do konca ostatni dzień wolnego. Tym razem wymyślilismy sobie, że pojedziemy znów w kierunku Bieszczadów lecz tym razem omijając strefy zakazów i innych parków.

Szybko mineliśmy Sanok gdzie znów spotkaliśmy Rudego

W drodze do Leska przez Załuż wyspinaliśmy się na wzgórze z ruinami zamku Sobień

Skąd widać widok... eeee... rozpościera się widok na San

Z Leska skierowaliśmy się na Tarnawę Niżną, po drodze oglądając panoramę Bieszczadów i gór słonnych.

Potem nie wiedząc właściwie co chcemy osiągnąć skupiliśmy się na poszukiwaniu drogi do .. Dziurdziowa. Mapy ją z uporem maniaka pokazują a my z jeszcze większym fanatyzmem nie możemy w nią trafić. W końcu spotkana babina pokazuje nam gdzie ta mityczna dróżka się znajduje a pan Władek potwierdza dodając, że skoro ciągnikiem tam przejedzie to motórem też się da. Tutaj musze zaświadczyć, że pan Władek zna się na rzeczy gdyż motóry przejechały

przejechały a do tego było bardzo ładnie

Z Dziurdziowa pocisnęliśmy do Baligrodu gdzie spotkaliśmy kolejnego Rudego a następnie przez Mchawę dojechaliśmy do Kalnicy. Tam pewni swego po odnalezieniu Dziurdziowa postanowiliśmy znaleźć nie mniej mityczną drogę Kalnica - Turzańsk

W trakcie poszukiwań miałem kaprys aby się wypieprzyć

Ryć gebą w glebie też trza umić

Poszukiwania trwały

i trwały...

Lecz z powodu braku pana Władka skończyły się po raz kolejny w trawie

Piękne miejsce za zabłądzenie. Cisza przerywana jedynie graniem świerszczy, intensywny zapach kwiatów...no nic tylko pląsać po porannej rosie. Lecz z powodu przeszkód natury obiektywnej typu niedostateczny współczynnik rusałkowatości strzeliliśmy ostatnie zdjęcie tego wyjazdu i wjechaliśmy z powrotem na asfalt

Potem przez Szczawne piękną drogą do Rzepedzi a następnie przez Komańcze pojechaliśmy do Dukli. W Dukli rozdzieliliśmy się. Bartek pojechał prosto do Krakowa a ja wróciłem jeszcze na chwilę do Brzozowa.

Mirmil · 22.06.2009, 07:48

Super!Zwlaszcza zdjcia z trawie.
fantazje trzeba miec!

japur · 22.06.2009, 09:27

No super przeczytać i oglądnąć fajne zdjęcia tak na początek pracowitego tygodnia. (nienawidzę poniedziałków). Ja w tym tygodniu Bieszczady atakuje dosłownie ok 20 kilku motongów leci.
Pozdrawiam.

borunin · 23.06.2009, 13:58

Cytat:

Napisał japur

No super przeczytać i oglądnąć fajne zdjęcia tak na początek pracowitego tygodnia. (nienawidzę poniedziałków). Ja w tym tygodniu Bieszczady atakuje dosłownie ok 20 kilku motongów leci.
Pozdrawiam.

Hej, kiedy jedziecie w Bieszczady

może się podłącze na przejażdżkę z Przemyśla, mój nr 602125760
Wiktor

7Greg · 22.06.2009, 09:39

Jak u Łysiaka

Brawo no i dzięki

ramires · 22.06.2009, 09:40

No Czosnek - miło rozpocząć taką relacją tydzień kolejny

EXTRA!

ps. widzę, że zawias pracuje - i dobrze, niech tak będzie

puntek · 22.06.2009, 10:04

dzięki Czosnek - mamy piękną Polskę

dla mnie kolejny gwożdzik do tego by tam udać się na przejeżdżanie ..przebywanie..

Marcin SF · 22.06.2009, 10:30

kolejna opowieść z serii cudze chwalicie swego nie znacie

Bardzo fajna trasa i super zdjęcia. Planuję jakiś łikęd bądź dwa spędzić w tamtych okolicach no i ta relacja bardzo mi się przyda

wieczny · 22.06.2009, 10:33

Mapka, mapka, k***fa MAPKA!!!

. Poprawiliśta mi humor przed dzisiejszym egzaminem, na który się miałem uczyć

. Pójdę bez wiedzy, ale z uśmiechem na ryju. Piękne tereny, japierdziu...

LukaSS · 22.06.2009, 11:03

Super opisana wyprawa!

22.06.2009, 04:07	#1
czosnek Zarejestrowany: May 2008 Miasto: Kraków/Brzozów/Gdańsk/Zabrze Posty: 2,966 Motocykl: RD07a/1190r Online: 11 miesiące 6 dni 7 godz 57 min 2 s	Na Wschód! Tam musi być jakaś cywilizacja! - Czyli jak planować, żeby wyszło kompletnie inaczej niż się planowało Pętla leniwie kołysała się pod sufitem. Pył z papierosa wpadł z cichym sykiem do szklanki niedopitej, ohydnie ciepłej whisky. Telefon nie zadzwonił. Po miesiącu oczekiwania zgasła ostatnia iskra nadziei. Wypuściłem kłąb tytoniowego dymu, obserwując jak wije się spiralami, po czym rozpływa się łagodnie w powietrzu. Powoli wdrapałem się na taboret, wziąłem w dłonie pętle posmarowaną mydłem... Dryyyyyń dryyyyyyń - dźwięk telefonu wypełnił przestrzeń pokoju. Trzęsąc się jak w malarii podszedłem do telefonu - Słucham - wyszeptałem słabo do słuchawki - Czołem. Słuchejżeee, Skończyłem naprawiać ten twój motór. Możesz go se odebrać.. - Mo.. mo.. motocykl?... moją Africę? - bełkotałem, nie mogąc uwierzyć w to co słyszę. - Naprawdę? nic tym razem innego nie wyszło? lagi pasują? - Pasują.... w głosie mechanika słychać było ulgę pomieszaną z wkur... irytacją. Ha! a jednak jedziemy!! chichotałem histerycznie w drodze do mechanika. Tylko gdzie właściwie jedziemy Mniej więcej na wschód..Tak, to było jako tako pewne. Opcji było całkiem sporo: Bieszczady, Roztocze, Słowacja a może strzelić by tak szybką pętlę przez Ukrainę i Rumunię? Stanęło na tym, że jedziemy do Dukli a potem się zobaczy. Wyruszyliśmy z Krakowa ok 7 rano. Droga minęła szybko. Podczas gdy Bartek był bardzo zajęty wyprzedzaniem każdego żywego organizmu na trasie, ja wykonałem pierwsze zdjęcie z tego wyjazdu, uwieczniając tym samym te oto piękne wiatraki stojące przed Żmigrodem. oraz drogę na Żmigród W Dukli pod Pałacem spotkaliśmy Rudego a pod gieesem na rynku jakiś czterech już dość mocno pancernych o tej godzinie. Psa nie stwierdzono. Z Dukli kierując się drogą na Barwinek a następnie na Jaśliska dotarliśmy do Woli Niżnej. Miałem chytry plan aby przez Wolę Wyżną i Jasiel dojechać okrężną szutrową drogą do Wisłoka Wielkiego. Niestety zanim dotarliśmy do Jasiela spotkaliśmy się z coraz częstszym zjawiskiem w tamtych stronach, czyli zakazem wjazdu (Rezerwat). W drodze powrotnej do Woli Niżnej zatrzymaliśmy się na pastwisku Gdzie Bartek złapał hipochondrię motocyklową maniakalnie twierdząc, że cosik mu kierownica nie tak jak trza się kręci. Coś tam sobie pogmerał, pomamrotał, kopnął w oponę i na jakiś czas był usatysfakcjonowany. Ja tymczasem patrząc z wyniosłą pogardą na tą amatorszczyznę zająłem się sprawami ze wszech miar ambitniejszymi i strzeliłem mojej Afri lanserską fotkę I tak pochłonięci ważnymi sprawami, nie zauważyliśmy, że to monstrum wlazło mi do plecaka i podpieprzyło bezczelnie worek z ciastkami Jako, że bestya owa przybyła z obstawą w postaci 4 starszych braci, stada owiec i pastucha, ulegliśmy przeważającej sile wroga i z ciachami się szybko rozstaliśmy. I tylko moje ponadprzeciętne umiejętności w poskramianiu dzikich bestii pozwoliły uniknąć rozlewu krwi Następnie pokonując potężne, rwące i zdradzieckie rzeki... Oraz bezkresne przestrzenie... tak bezkresne, że potrzebowały aż 2 ujęć... Dotarliśmy do opuszczonego więzienia w Wisłoku Wielkim. Miałem okazję w nim spać jakieś 18 lat temu, kiedy jeszcze nie rozkradziono wszystkiego i muszę powiedzieć, że dziwne to uczucie Po dotarciu do Komańczy, napchaniu się fasolką po bretoński w barze ruszyliśmy bardzo ładną drogą na Prełuki.. by przez Duszatyn... Dotrzeć do Smolnika Stamtąd to już rzut beretem do mojego ulubionego schroniska na końcu świata..czyli w Łupkowie Schronisko leży na przełęczy łupkowskiej, niedaleko od starego tunelu kolejowego łączącego Słowację z Polską. W czasie I wojny toczyły się tutaj ciężkie walki przez co do tej pory można znaleźć zaraz po liśćmi jakiegoś żołnierza lub przynajmniej jakiś pocisk czy samą łuskę. I tak przechadzając się po takich okolicach, znalazłem łuskę po jakimś wielkokalibrowym pocisku. Kilka lat temu przywiozłem stamtąd bardzo ładny granat Jeszcze jedno ujęcie spod schroniska Walnęliśmy się tutaj na trawce, delektując się ciszą i spokojem tego miejsca.... Kiedy nagle..... zauważyliśmy..... zbliżające się.... PIEKŁOOOO!!!!!!!! (Grzmot i szatański śmiech) Z bólem serca porzucając żubra rzuciliśmy się ratować sprzęty Run Forrest !! Run!! To była piękna apokalipsa. I love this smell of gradobicie in the evening.... Tak się zawsze dziwnie składa, że znajomych spotyka się w najdziwniejszych miejscach. Tym razem nie było inaczej wobec powyższego reszta wieczoru ginie w sprzecznych zaznaniach świadków. Rano..czyli koło południa, po pozbyciu się zielono-bladego koloru ruszyliśmy dalej w Bieszczady. W swej bezwzględnej inteligiencji nie wzięliśmy jednak poprawki na to, że burza poprzedniego dnia zamieniła polną drogę do schroniska w błotną maź. Jednak po dłuższym balecie i wyciśnięciu mokrych koszulek byliśmy na drodze w kierunku Cisnej. Z Cisnej pojechaliśmy drogą standardową czyli fragmentem wielkiej pętli w kierunku Wetliny i Brzegów Górnych. (Na zdjęciu cyce carycy czyli połonina caryńska) Jako, że chcieliśmy uniknąć głównej trasy niedzielno-turystycznej, w Brzegach Górnych skręciliśmy na Dwernik i Chmiel licząc, że uda nam się przez Zatwarnicę dotrzeć w okolicę bardziej dziką. Niestety (choć kiedy bywam tam z plecakiem to jak najbardziej stety) Bieszczady w tych stronach są jednym wielkim zakazem wjazdu. Trochę zirytowani, tęskniąc za szutrami podjęliśmy decyzje o ewakuacji z Bieszczadow w kierunku....hmmm... Roztocza Tak czy inaczej ruszyliśmy do Lutowisk, gdzie przy obiedzie uradziliśmy co następuje: Jedziemy w kierunku Brzozowa, zaliczając po drodze jak najwięcej szutrów i pięknych miejsc. W Brzozowie śpimy i na drugi dzień uderzamy na Roztocze. Przekonani o swym geniuszy planowania przystąpiliśmy do realizacji tego jakże chytrego planu. realizację plany zaczeliśmy od strzelenia eleganckiej foty z widokiem na Bieszczady I jeszcze jedną, żeby móc szpanować motocyklem Mijając Ustrzyki Dolne, w Brzegach Dolnych skierowaliśmy się na Tyrawę Wołoską. Radość z braku zakazów uczciliśmy wjeżdżając na szczyt góry I tak jechaliśmy sobie radośnie delektując się pustką, widokami i ogólną wolnością Z tej radości podjąłem próbę fotografowania w czasie jazdy. Wniosek: - Trzeba zamiast lustrzanki skombinować coś mniejszego I tak jechaliśmy sobie... Aż niespodziewanie trafiliśmy do naszej Mekki! Następnie przez zastępczy "most" w Tyrawie Solnej... Dotarliśmy do Mrzygłodu Chwilka nas Sanem... Po czym dzida szutrami nad Sanem w kierunku Ulucza Takich chwil się nie zapomina Dalej na Krzemienną Mijamy prom w Krzemiennej i jedziemy dalej na Wołodź Za Wołodzią przeprawiamy się promem do Nozdrzca płacąc "aaaa tak na piwo" Rejs jako żywo Słońce powoli zachodziło więc szybko przez Hłudno dojechaliśmy do Izdebek gdzie znów na chwilę zawiesiliśmy się z otwartymi gębami delektując się widokami Czy wspominałem już coś o wszechogarniającym spokoju? Jeszcze chwila sentymentalna. W tym Dworku w Izdebkach spędziłem pierwszych 10 lat mego żywota Stąd ścigając się z nocą pojechaliśmy do Brzozowa, po drodze strzelając ostatnią fotę tego dnia Rano po raz kolejny zebrał się sztab kryzysowy w celu podjęcia pewnych strategicznych decyzji dotyczących dalszej trasy. Uchwalono co następuje: Brzozów dnia 13.VI.09 Na dzień dzisiejszy, w miesiącu czerwcu, w związku z zaistniałą niekorzystna sytuacją meteorologiczną utrudniającą podmiotom podróżniczym w sposób niezaprzeczalny dalszą delegację w warunkach przynależnych w/w podmiotom, trasę dzisiejszego przejazdu ustala się na przejazd wzdłuż rzeki San w kierunku miasta powiatowego Przemyśl. Trasa przebiegać będzie w miarę możliwości po nawierzchniach nieutwardzonych. Podmioty zobowiązane są do powrotu do miasta powiatowego Brzozowa w celu odbycia noclegu. .................................................. ... (podpis i pieczęć jednostki uprawnionej) Siła wyższa... nie to że wymiękamy.. my nigdy nie wymiękamy.. phii.. taki deszcz... przed wojną to były deszcze... Ruszyliśmy w kierunku Dynowa. Pogoda wyjątkowo parszywa a ja w swej mądrości nie wziąłem nic przeciwdeszczowego na mą piękną kościołową skórę o szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni... czerwcowy kur.... W Dynowie przeprawiliśmy się na druga stronę Sanu gdzie skręciliśmy w pierwszą szutrową drogę prowadzącą wzdłuż rzeki. Szutrowa droga wzdłuż rzeki dość szybko skończyła się w przysłowiowej Dupie o ile łąka owa kwieciem umajona dostarczyła nam jeszcze pozytywnych doznań zarówno estetycznych jak i związanych z jazdą, tak na drogę składającą się z błotnych kolein wspinającą się w górę nasze Afryki stanowczo zaprotestowały stając w poprzek bez zamiaru jazdy ani w przód ani w tył. Uznając argumenty przeciwnika przeważającego masą o jakieś 150kg pojechaliśmy w kierunku asfaltu. Poszukiwania alternatywnej szutrowej drogi spełzły na niczym więc z podkulonymi ogonami coraz bardziej mokrzy dotarliśmy do Dubiecka gdzie we wspaniałej restauracji spożyliśmy obiad Deszcz rozlał się na dobre. Słusznie twierdząc, że nie godzi się zwiedzać jakże pięknego Przemyśla w tak parszywą pogodę zarządziliśmy odwrót do Brzozowa okrężno-terenową drogą. W Nienadowej po obejrzeniu fajnego dworu..... skręciliśmy w kierunku Birczy... Oczywiście trafiliśmy nie na tą drogę co trzeba, przez co wylądowaliśmy w takim miejscu Rozpacz nasza nie trwała jednak zbyt długo gdyż prawdziwi twardziele potrafią odnaleźć się w każdej sytuacji Lejąc na trudy i znoje.... Przemierzają niestrudzenie dzikie i niebezpieczne krainy...przy okazji robiąc zdjęcia na nasza-klasę Po tych niezwykłych wyczynach nasze buty i ciuchy były już kompletnie przemoczone, przez co popadliśmy w pewnie zobojętnienie atmosferyczne. Na szczęście odnaleziona właściwa droga zrekompensowała nam swą urodą mokre jajca Śmiszna sprawa..znów wylądowaliśmy w Uluczu Z Ulucza znów na Krzemienną, szybka przeprawa promem i dzida do Brzozowa. W niedzielę znów wyszło słońce więc po wysuszeniu ciuchów szybko zapakowaliśmy toboły chcąc wykorzystać do konca ostatni dzień wolnego. Tym razem wymyślilismy sobie, że pojedziemy znów w kierunku Bieszczadów lecz tym razem omijając strefy zakazów i innych parków. Szybko mineliśmy Sanok gdzie znów spotkaliśmy Rudego W drodze do Leska przez Załuż wyspinaliśmy się na wzgórze z ruinami zamku Sobień Skąd widać widok... eeee... rozpościera się widok na San Z Leska skierowaliśmy się na Tarnawę Niżną, po drodze oglądając panoramę Bieszczadów i gór słonnych. Potem nie wiedząc właściwie co chcemy osiągnąć skupiliśmy się na poszukiwaniu drogi do .. Dziurdziowa. Mapy ją z uporem maniaka pokazują a my z jeszcze większym fanatyzmem nie możemy w nią trafić. W końcu spotkana babina pokazuje nam gdzie ta mityczna dróżka się znajduje a pan Władek potwierdza dodając, że skoro ciągnikiem tam przejedzie to motórem też się da. Tutaj musze zaświadczyć, że pan Władek zna się na rzeczy gdyż motóry przejechały przejechały a do tego było bardzo ładnie Z Dziurdziowa pocisnęliśmy do Baligrodu gdzie spotkaliśmy kolejnego Rudego a następnie przez Mchawę dojechaliśmy do Kalnicy. Tam pewni swego po odnalezieniu Dziurdziowa postanowiliśmy znaleźć nie mniej mityczną drogę Kalnica - Turzańsk W trakcie poszukiwań miałem kaprys aby się wypieprzyć Ryć gebą w glebie też trza umić Poszukiwania trwały i trwały... Lecz z powodu braku pana Władka skończyły się po raz kolejny w trawie Piękne miejsce za zabłądzenie. Cisza przerywana jedynie graniem świerszczy, intensywny zapach kwiatów...no nic tylko pląsać po porannej rosie. Lecz z powodu przeszkód natury obiektywnej typu niedostateczny współczynnik rusałkowatości strzeliliśmy ostatnie zdjęcie tego wyjazdu i wjechaliśmy z powrotem na asfalt Potem przez Szczawne piękną drogą do Rzepedzi a następnie przez Komańcze pojechaliśmy do Dukli. W Dukli rozdzieliliśmy się. Bartek pojechał prosto do Krakowa a ja wróciłem jeszcze na chwilę do Brzozowa. __________________ Wiesz... taki kuter... Ostatnio edytowane przez czosnek : 07.04.2011 o 00:53

22.06.2009, 07:48	#2
Mirmil Zarejestrowany: Apr 2008 Miasto: mielec Posty: 1,683 Motocykl: pilnie sprzedam Online: 2 miesiące 1 tydzień 5 dni 4 godz 50 min 41 s	Super!Zwlaszcza zdjcia z trawie. fantazje trzeba miec! __________________ niejedna przestrzen jeszcze moj uslyszy glos super miejsce i cudowni ludzie www.misja-kamerun.pl

22.06.2009, 09:27	#3
japur Zarejestrowany: Sep 2008 Miasto: Kraków Posty: 81 Motocykl: nie mam AT jeszcze Online: 16 godz 54 min 42 s	No super przeczytać i oglądnąć fajne zdjęcia tak na początek pracowitego tygodnia. (nienawidzę poniedziałków). Ja w tym tygodniu Bieszczady atakuje dosłownie ok 20 kilku motongów leci. Pozdrawiam. __________________ Łukasz było KLE / było XRV / jest GL

22.06.2009, 09:40	#6
ramires Administrator Zarejestrowany: Oct 2007 Miasto: Otwock ale chętnie na Śląsk bym wrócił Posty: 4,841 Motocykl: RD37A (Hybryda), dwie ramy RD03 w zapasie Przebieg: ojojoj Online: 1 miesiąc 1 tydzień 6 dni 3 godz 38 min 5 s	No Czosnek - miło rozpocząć taką relacją tydzień kolejny EXTRA! ps. widzę, że zawias pracuje - i dobrze, niech tak będzie __________________ Ramires Serwis HONDA Industrial / maszyny i urządzenia spalinowe - Otwock / Józefów

22.06.2009, 10:04	#7
puntek Zarejestrowany: Apr 2008 Miasto: Raczyce/Wrocław Posty: 2,015 Motocykl: RD04 Przebieg: 3 .... Online: 1 miesiąc 21 godz 53 min 22 s	dzięki Czosnek - mamy piękną Polskę dla mnie kolejny gwożdzik do tego by tam udać się na przejeżdżanie ..przebywanie.. __________________ AKTUALNIE SZUKAM PRACY!!! ale nadaję się tylko na szefa

22.06.2009, 09:39	#5
7Greg Zarejestrowany: Mar 2008 Miasto: DW Posty: 4,480 Motocykl: Pyr pyr Przebieg: dowolny Galeria: Zdjęcia Online: 5 miesiące 15 godz 24 min 23 s	Jak u Łysiaka Brawo no i dzięki

22.06.2009, 10:30	#8
Marcin SF Zarejestrowany: Mar 2008 Miasto: Warszawa Posty: 687 Motocykl: RD07a Online: 12 godz 42 min 27 s	kolejna opowieść z serii cudze chwalicie swego nie znacie Bardzo fajna trasa i super zdjęcia. Planuję jakiś łikęd bądź dwa spędzić w tamtych okolicach no i ta relacja bardzo mi się przyda

22.06.2009, 10:33	#9
wieczny Common Rejli Zarejestrowany: Mar 2008 Miasto: Warszawa Posty: 3,736 Motocykl: R650GS Adventure & LC6 750 Adventure Przebieg: dupa Online: 1 miesiąc 3 tygodni 1 dzień 5 godz 39 min 17 s	Mapka, mapka, k*fa MAPKA!!! . Poprawiliśta mi humor przed dzisiejszym egzaminem, na który się miałem uczyć . Pójdę bez wiedzy, ale z uśmiechem na ryju. Piękne tereny, japierdziu... __________________ BRW 1991 I tak wszyscy skończymy na mineralnym. \| Powroty są do dupy. \| Trzy furie afrykańskie: pompa, moduł, regulator. Czy jakoś tak... \| Pieprzyć owiewki . I stelaże. NIE SPRZEDAM!**

22.06.2009, 11:03	#10
LukaSS Zarejestrowany: May 2008 Miasto: Biała Podl./Warszawa Posty: 368 Motocykl: Afryka? Nie, dziękuję. ;) Przebieg: 60000 Online: 1 tydzień 1 godz 37 min 9 s	Super opisana wyprawa! __________________ Yamaha XTZ 800 Super Tenere

Podobne wątki
Wątek	Autor wątku	Forum	Odpowiedzi	Ostatni Post / Autor
Drang nach Westen, czyli tym razem wschód jedzie na zachód!	jagna	Trochę dalej	71	09.07.2015 00:52
MotoGóry 2013 - miał być Kaukaz a wyszło jak wyszło :)	bathory	Trochę dalej	36	24.07.2014 02:54