Francja - Podróże śladami Hannibala, wiosna-lato 2011

[JARU]

Wybaczcie mi mało motocyklowy post, obiecuję szybko się poprawić..

Tymczasem..

CERN - Europejska Organizacja Badań Jądrowych

Na terenie ośrodka znajduje się wystawa Mikrokosmos, na której można zobaczyć sporo ciekawych rzeczy, część wystawy jest interaktywna.

Pod koniec lat 80 brytyjski naukowiec Tim Berners-Lee wynalazł sieć WWW, a komputer ze zdjęć powyżej był użyty jako pierwszy na świecie serwer internetowy.

Tak wygląda wnętrze tunelu LHC, wielkiego zderzacza hadronów, który ma się przyczynić do potwierdzenia istnienia Bozonu Higgsa – jednej z cząstek elementarnych, potocznie określanej mianem Boskiej cząstki.

Sam tunel, w którym cząstki przyśpieszane są niemal do prędkości światła znajduje się 100 metrów pod ziemią i jest w kształcie okręgu o długości około 27 kilometrów. Jest największą maszyną świata naszpikowaną nowoczesnymi technologiami.

Do detekcji cząstek używane są cztery detektory, a wielkość każdego z nich dorównuje czteropiętrowej kamienicy.
Detektory połączone są w pary. Każda z par wykrywa inne cząstki. W momencie gdy jeden detektor z pary wykryje cząsteczkę, drugi detektor musi to potwierdzić aby pomiary były bardziej wierzytelne.

Do tej pory nie udało się potwierdzić istnienia Bozonu Higgsa natomiast naukowcy zebrali mnóstwo innych danych, które zmieniają spojrzenie na fizykę cząstek elementarnych.

Rozmiary dysków twardych z lat 60 i 70. Pojemności nie zapamiętałem ale w porównaniu z dzisiejszymi nośnikami danych była śmiesznie mała.

Dodatkowo udało się zobaczyć halę, w której pracuje mój znajomy.

Część cząstek wyprowadzana jest z podziemi, tak żeby móc badać detektory, które w przyszłości mają być instalowane w LHC.
Na zdjęciu powyżej widać rurę, która jest wyprowadzeniem cząstek. W środku rury jest próżnia a cząstki poruszają się w niej z prędkościami 0,98 prędkości światła.

Powyżej wielki magnes służący do utrzymywania odpowiedniego toru cząstek. Magnes działa dzięki użyciu nadprzewodnictwa, a do tego materiały muszą być schładzane do temperatur bliskich zera bezwzględnego (-273°C) Do utrzymywania temperatury wykorzystywany jest kalorymetr (na zdjęciu duża skrzynia z niebieskimi rurkami).

Betonowe bloki za magnesem służą do spowalniania cząstek, tak żeby miały niższą energię i były mniej niebezpieczne. Część cząstek przelatuje przez każdy materiał i nic nie da się z tym zrobić, na szczęście nie są one niebezpieczne dla człowieka.

Michał pokazuje nam detektor, który bada.
I aparaturę, do zbierania danych..

Na zdjęciu poniżej - końcówka rury, z której wylatują cząstki. Czarne „wiosła” to detektory innej grupy badawczej.

jeszcze tylko trochę lansu:

Tajemniczy kontener z logo NASA i naklejkami misji kosmicznej.

Na koniec budynek centrum sterowania LHC. Centrum sterowania wygląda "nieco" inaczej niż przedstawiono je w Amerykańskim filmie Anioły i Demony.
Mimo to ilość monitorów robi wrażenie..

Na szafkach widać butelki po szampanach otwieranych z okazji ważnych odkryć.