CocaCola - Advenczur2011

[maryś]

oj, czuję że będzie zajebiaszczo :P

[bliźniak]

[Sławekk]

Z fotami wydaje się, że to wina picasa . Nie chce za cholerę puścić fotek .



Pisz waść zapowiada się dobrze



p.s
żart Miśka zrozumieli wszyscy edycja zbędna

[bajrasz]

Chyba już się naprawiło


Kilka chwil, jeszcze w Polsce

Kurwaaa, ale ci zazdroszczę-wypowiedziane na pożegnanie przez Deptula, wcale nie ułatwia mi sprawy. Cały czas mam jeszcze burzę w głowie. Trzeba jechać!
Trzym się Deptul, lecę, Robert już na mnie czeka w Krakowie – brzmi jak tania wymówka.
Każdy metr, każdy kilometr strasznie mnie wycisza. To jeszcze A4, nudna do wyrzygania, ale to już początek przygody, już jest tylko droga przede mną . Znikają napięcia ostatnich kilku dni, ogarnia mnie spokój. Aaa, jest jeszcze przede mną Robert, 1/4 ekipy LandCruiser & Co, i Robert jest tym &Co, i są jeszcze nadciągające ciężkie deszczowe chmury. Osioł pożera kilometry, jakby nic nie jadł od miesięcy. Tak jak szybko je, tak też szybko trawi i znowu jest głodny. W Krakowie dołącza Robert , chwilę potem dopada nas deszcz, a kolejnych chwil kilka przed Przeworskiem dopada nas Blob.







Blob pojawił się jak królik z kapelusza i następnych chwil kilka mamy nocleg w Przeworsku u kolegi Gucia. Cholera, czarnuchy są wszędzie-przemyka mi przez głowę
Jest sucho, jest ciepło i śpi z nami piękna niewiasta. Zasypiam trzymając ją ZaNiePamiętamCo...Gucio, mam nadzieję, że nie żywisz urazy



Wstajemy późno, gdyż/ponieważ Gucio okazał się baaardzo gościnnym facetem. Kolejka na granicy obłędna, my oczywiście boczkiem, boczkiem. Dzięki temu zyskujemy trochę na pogoni za Toyotą. Dużo dziur i dużo wody lejącej się z nieba, bardzo szybko ten dystans jednak znowu nam zwiększa. Po wizycie na Ukrainie w zeszłym roku, i "przemieleniu: psa gdzieś przed Wołowcem, próbuję się teraz trochę zrehabilitować.





Z tym gipsowym i jego właścicielem, również próbowałem się zaprzyjaźnić




W Ternopilu mamy dość. Hotele na Ukrainie są fantastycznie tanie, oferując przy tym świetny standard. Osły parkują w myjni samochodowej, sąsiadującej z hotelem, a my oddajemy się degustacji lokalnych potraw i trunków w hotelowej restauracji. Toyota ma chyba jakiś czasoprzestrzenny napęd, ale bez napinki-stwierdza Robert...w końcu ją chyba dogonimy. Tego wieczora jeszcze nie wiemy, że uda się to dopiero na granicy w Kerczu

[RAVkopytko]

Bajrasz,jak się spało obok Dakarowej XRy ?

[bajrasz]

Raviking, a jak myślisz?


Gnamy za Toyotą co osioł wyskoczy. Mojemu odpada gmol. Ten stan wiąże się pewną słabą sutuacją. Spotykamy kamperowców z Polski. Wymieniamy uprzejmości-cel Krym, plaża, spotkanie z przyjaciółmi i jadą dalej. Tyle co odjechali, zabieram się za demontaż gmola gdy podchodzi do nas lokales i zaczyna normalną rozmowę. A skąd, a dokąd i takie tam. Zaraz potem, zatrzymuje się obok nas auto i inny lokales pyta tego pierwszego o drogę, po czym odjeżdża. Obok mnie leży na ziemi portfel. Ten pierwszy go podnosi. W środku kupa siana, euro i dolary. Po chwili wraca ten „zagubiony” w podróży i pyta o portfel, czy mu przypadkiem tu nie wypadł. Pierwszy widząc gościa, chowa portfel w spodnie i udaje wariata z uśmiechem na twarzy. Zagubiony się mota i chce zobaczyć naszą kasę, jego ponoć była oznaczona. Wszystko to się dzieje bardzo szybko. Nie wykazuję się czujnością ważki , odbierając to jako dobry żart., pokazuję saszetę ,że nie mam.że tylko karta. Cały czas myśląc, że za chwilę ten pierwszy wyciągnie portfel i powie: Dobra masz, żartowałem. Tak się jednak nie dzieje. Tak jak nagle się pojawili, tak nagle zniknęli. Scenariuszy mamy kilka i wszystkie z niekorzystnym dla nas zakończeniem. Tak na wszelki wypadek, włączamy turbo i znikamy czym prędzej. Ta sytuacja trochę ostudziła mój entuzjazm i wzmogła czujność. Ważę ludzi swoją miarą, co często naraża mnie na przykre doświadczenia. Hmm, np. taki jeden germaniec...



te fotki to dla technicznych troli forumowych





Już nie pada, planeta z każdym kilometrem daje coraz mocniej do wiwatu. Już za chwilę zatęsknimy za wilgocią i chłodem. Polska to zaścianek Europy, ale jadąc po Ukrainie zachodzę w głowę, jakim cudem ma tu się odbyć Euro2012. No, ale ja jeszcze wielu spraw nie rozumiem, więc długo sobie tym głowy nie zaprzątam. Do Kherson docieramy po ciemku. Jazda po zmroku nie należy do bezpiecznych ze względu na fatalną jakość dróg. Jakaś impreza masowa w mieście, powoduje, że wszystkie noclegi na które napotykamy nie mają miejsc. W końcu znajdujemy. Dwie piękne ławki przysłonięte jakimś kszaczorem- jest czadowo i jak nic, któryś z wszechobecnych patroli milicji, przed ranem nas zaaresztuje za włóczęgostwo. Liczyłem trochę w duchu na to aresztowanie, bo było zimno jak cholera. Robert bardzo melodyjnie potrafi chrapać

Nie mam foty dla zilustrowania tego dnia, więc będzie uniwersalnie:


Jeszcze o gmolu, i jak się również okazało, też o stelażu. Gdzieś po drodze znajdujemy swarkę. Dacie radę? Damy! Ale jak zobaczyłem gościa, który spawa bez maski, patrząc na to co spawa szeroko otwartymi oczami i poprawia pozycję spawanego elementu gołą ręką, zrobiło mi się słabo . Nie wiedzieć czemu pomyślałem o naszej służbie zdrowia, o ZUSie, o Euro2012 i o tym, że Szparag to kiepski fachowiec...bo tak nie potrafi





Miszcz

[Roberto]

Po wcześniejszej konsultacji i przyzwoleniu ze strony Bajrasza pozwolę sobie na dopiski do tego wątku we fragmencie trasy którą razem przebyliśmy.

Czas mija, myśli uciekają, szczegóły się zacierają, po przebyciu całej trasy zmieniamy perspektywę widzenia pewnych rzeczy, ale jest tych kilka chwil które są nie do zapomnienia. One pozostaną na zawsze.

Bajrasz ten fragment poleciał mocnym skrótem, a jest kilka szczegółów które trzeba dopisać aby mieć jasność tego pierwszego dnia.

Wybielił mnie już na samym początku, ale kto by pomyślał, że dzwoniąc z Katowic z informacją że wyjeżdża będzie w Krakowie za 40 min. No i się spóźniłem na umówione miejsce ze 20 min. Niezła wtopa już na samym początku. W końcu się nie znamy i myślałem, że może uda się ukryć tą wadę? Nie udało się. Ale ja zawsze tak mam. Pakowanie do ostatniej chwili. A obiecywałem sobie, że tym razem będzie inaczej.

Ale jak powiada Szparag, któremu w tym miejscu chciałbym bardzo serdecznie podziękować za przygotowanie Afryczki do podróży i przejechanie nią 15600 km bez jakiejkolwiek awarii... BEZ NAPINKI !!!

Słowa te powinien powtarzać sobie każdy kto wybiera się do Azji. Chronią przed wypadkami, łapówkami, mandatami i niepotrzebnym stresem. Pomagają również przekraczać granice. Konfliktami z kolegami też choć nie wszyscy je tak samo pojmują. Ale o tym wszystkim dowiecie się z filmu, a jak wiadomo praca nad filmem musi trwać więc dajcie czas.

Po tym przydługim wstępie powiem jeszcze tylko tym którzy z Bajraszem nie podróżowali. Jest wspaniałym kompanem w trasie: zachowuje odpowiedni bezpieczny dystans czyli nie siada na koło i nie szarpie prędkością. Jak cień. I nie goni jakby go ktoś gonił. Miałem pełny komfort. Z poranną pobudką nie było już tak dobrze, ale to ja jestem nocny gość i świt jest ciężką chwilą. Przez całą podróż.


Toyota pojechała dzień wcześniej o 19. W deszczu. To nie jest dobra pogoda na start. Ja poczekam na Bajrasza i polecimy razem w dwie Afryczki, pomyślałem będzie raźniej, a i tak przecież nie jestem jeszcze spakowany. Po 16 wyjazd ze stacji BP w Wieliczce. Nie pada. Mamy tylko dobę straty, a oni 7 godzin stali na granicy więc szybko ich dojdziemy. Gdzieś tam przed Przeworskiem już nieźle nap....la deszczem więc postój na dymka i chwilę zastanowienia. Szukamy kwatery czy po nocy na Ukrainie?

Ej k...wa chłopaki, z lasu wracam, jestem już w prawym skręcie na skrzyżowaniu, a tu dwie Afryki przeleciały więc po hamplach i dzida w lewo za nimi. O mało się przez was nie wyp.....łem. Cytat mniej więcej. BLOB. Maciek. Miło go znowu widzieć. Od Tyrawy trochę czasu minęło. Spanie? taki problem to nie problem. W Przeworsku mieszka Gucio, ma wielki żółty dom, on was przenocuje. Jeden telefon i jedziemy. Tylko pamiętajcie... na skrzyżowaniu w prawo, gdy zobaczycie wielkie zielone słonie!!!. I do końca. Słonie powiadasz? Wielkie?. Gdyby nie Bajrasz to bym ich nawet nie zauważył. Stoją tam na trawniku takie dwa małe słoniki wyrzeźbione z bukszpanu.

Motocykle do garażu. Luksus. Mogliśmy spać w domu, ale gdy zobaczyliśmy co ma w warsztacie... takiego klimatu nie mogliśmy sobie odmówić. Dakar. Bajrasz wybiera leżankę ja wolę na twardo na glebie. Ale to jeszcze nie pora na sen więc odwiedzamy sklep i już mamy wszystkie produkty które są potrzebne do nocnej biesiady. W zielonych i przeźroczystych butelkach. To pierwsza z tych wspaniałych chwil nieprzeliczalnych na cokolwiek.

Drugiej takiej dostąpiłem gdy po całym dniu deszczu, w hotelu w Termopilach (tak je nazwaliśmy) zostałem dwukrotnie poczęstowany przez Bajrasza szkockim trunkiem mieszanym z cukrem. Coś wspaniałego. Poczułem się wyróżniony i nagrodzony. Miał przecież tylko 500 ml i chciał je dowieść do Kirgistanu. A jednak się podzielił.

O długiej rozmowie nocą w oknie można by pisać godzinami.

[PiotrW]

Napisał Roberto

Drugiej takiej dostąpiłem gdy po całym dniu deszczu, w hotelu w Termopilach (tak je nazwaliśmy) zostałem dwukrotnie poczęstowany przez Bajrasza szkockim trunkiem mieszanym z cukrem. Coś wspaniałego. Poczułem się wyróżniony i nagrodzony. Miał przecież tylko 500 ml i chciał je dowieść do Kirgistanu. A jednak się podzielił.

Cholera, jednak chyba nie dowiózł tej szkockiej. Nasza grupka jak spotkała się z Imć Bajraszem w Rosji, jeszcze przed jego wjazdem do Kirgistanu to była częstowana czystą. Nie jest to jednak żadna reklamacja i też czuliśmy się wyróżnieni .

[sebol]

Napisał PiotrW

przed jego wjazdem do Kirgistanu to była częstowana czystą. Nie jest to jednak żadna reklamacja i też czuliśmy się wyróżnieni .

no i sało ... sało też było prawdziwe ruskie. Zapomnieliście

[baggins]