III Zlot Motocyklowy Huta Pieniacka

[ATomek]

Coroczny wyjazd do Huty Pieniackiej obok głównego celu- upamiętnienia i podtrzymania pamięci o ofiarach, zarówno tych pomordowanych jak i żyjących świadkach- ma na celu poznanie najbliższej okolicy. Jak mawia Hutniak Józef Bernacki- to jak kilka dni wakacji u Babci.
A okolica coraz bardziej mnie zaskakuje i wciąga, odsłaniając powolutku swoje skarby. Teren jest wymagający, bo podszycie bukowych lasów i łąk po ostatnich deszczach było mocno wciągające. To dobrze- przygody na dłużej zostaną w pamięci a i lista na przyszły rok się nie wyczerpała.

IMG_2893.jpg

Majdan Pieniacki był wsią pomiędzy Podhorcami a Hutą Pieniacka, która zimą 1944 podzieliła tragiczny los innych polskich okolicznych wsi.
Jej zabudowania pochowane w głębokim jarze stały tuż u źródła wypływającej stąd rzeki Seret.
Dziś wokoło cicho. Schowane za ziemnym wałem jeziorka przyciągają wzrok swoją zieloną barwą. Korzystamy z okazji na kąpiel. Ryby w stawie kąsają delikatnie, co jest dość dziwnym i niespodziewanym odczuciem.

IMG_2959.jpg

Jadąc wzdłuż źródła ścieżką wśród łąk dojeżdżamy do lasu ze stromym, błotnistym podjazdem.
Za jedną z fałd terenu odnajduję słynne „sine oko”.
Już w staropolskich opisach tych ziem możemy przeczytać o lejkowatych zagłębieniach terenu wypełnionych wodą o niezwykłym kolorze.
Z wywierzyska bierze początek kolejne źródło:

IMG_2963.jpg

IMG_2967.jpg

Wspomniane opisy sięgają XVIwieku i Siwe Oka wymieniane są obok otoczonych legendami wzgórz. Jedno z nich o nazwie Trójnóg, zwieńczone było górującą nad okolicą skałą o fantastycznym kształcie

IMG_2952.jpg

Dziś góra jest gęsto zalesiona i dotarcie do skały utrudniają rozpadliny i powalone drzewa. Na jednym z jej zboczy możemy odnaleźć źródło rzeki Styr, które to opisałem przy okazji jednego z zimowych wyjazdów i pobytu na cmentarzu dawnej wsi Hucisko Brodzkie.




Jadąc doliną źródła Seretu natrafiamy na przysiółek Huty Pieniackiej- Hutę Szklaną.
W sąsiedztwie dwa stare stawy połączone groblą z drewnianym mostkiem.
Po mocno błotnistym zjeździe i koleinach po kolana wypełnionych błotem i wodą wypadamy na aleję starych drzew. Wyobraźnia pracuje, ale dziś już nie odnajdziemy zabytkowego dworu na końcu szpaleru, kiedyś pięknie utrzymanych drzew.

IMG_2969.jpg

IMG_2975.jpg

IMG_2980.jpg

W okolicy odnajduję ślad konkretnych ludzi związanych z miejscem

IMG_2973.jpg

IMG_2970.jpg

Dziś nazwiska jeszcze czytelne, ale jutro może po nich nie zostać żaden ślad, bo okolica jest chętnie odwiedzana choćby przez myśliwych bo jest zwierz i źródło. Wywierzysko zabezpieczone w ten oto dziwny sposób:

IMG_2978.jpg

IMG_2981.jpg

Dotarliśmy też na miejsce dawnych kamieniołomów, choć dziś nie mieliśmy już czasu na dokładne sprawdzenie tego co pozostało. Wspomnę o samym wydobywanym tu piaskowcu, który był cennym surowcem na fundamenty, schody, kolumny i inne barokowe ozdoby. Posiadał własności wysokiej odporności na warunki atmosferyczne, nie ciemniał, nie zachodził mchem. Był surowcem chętnie kupowanym na żydowskie macewy, chociażby do Brodów.
Część gór Woroniaków to pozostałości po morzu Sarmackim i jego rafach koralowych. Wydobywany tu inny kamień posiadał delikatne wtrącenia skorupek muszli, co nadawało mu dodatkowych walorów. Mogliśmy je oglądać w nieodległych Hukałowcach, gdzie do dziś stoi kościółek pobudowany z kamienia łamanego z Huty Pieniackiej. Kościół po likwidacji Polaków opuszczony, ale nadal prezentuje się pięknie.

IMG_2875.jpg

A w zarysach kościoła Huty Pieniackiej stoi upamiętnienie ofiar.
Był wieloletni trud jego odsłonięcia, była jego wielokrotna profanacja napisami farbą, wysadzeniem w powietrze, odnowieniem z pominięciem ważnej treści…
W zeszłym roku polityczna poprawność wobec zaproszonych ukraińskich przedstawicieli władz doprowadziła do zakazu wywieszenia polskiej flagi i próby zdjęcia biało czerwonych szarf symbolicznie opasujących opasujących kamienne elementy pomnika.
Echem odbija się nagłaśniana zapowiedź o możliwej likwidacji podobnych upamiętnień i rządowej blokadzie prac ekshumacyjnych choćby w Kostiuchnówce, gdzie przecież od lat działa prężnie Polsko Ukraińskie Centrum Dialogu.

IMG_2989.jpg

Dziś Józef dopina swojego i decyduje ustawić maszt z flagą wcześniej. Wymieniamy również - jak to tu mówią- „bieliznę” na kamieniach. Jak co rok. Biało czerwone kokardy dla pewności zaciśnięte trytytkami, żeby wytrzymały do następnego przyjazdu.

IMG_3017.jpg

Pan Konsul Generalny RP dziękuję za pamięć i zapewnia …
zobaczymy...


IMG_2939.jpg

[renant]

Jak zwykle relacja ciekawa, przedstawiająca aktualności, jak również nowo odkryte ślady historii . Czuję się, że jestem na bieżąco w temacie. Dzięki Tomek.

[stopa-uć]

Nie napisałeś kiedy?
Czy to następny week?
Bardzo ciekawe miejsca,mam nadzieję że kiedyś tam przyjadę.

Ciał

[Andrzej_Gdynia]

A możesz zamieścić zdjęcie zebranych? Jak wielu ludzi przychodzi w te dni? Czy mozna ich policzyć na palcach obu rąk, czy może pamieć jest żywsza...?

[ATomek]

Tegoroczne spotkanie motocyklowe w Hucie Pieniackiej było 30sierpnia(wcześniej napisałem września- przepraszam)
Pamięć jest żywa, ale trzeba ją podtrzymywać, co dla dawnych mieszkańców- świadków wydarzeń- i ich rodzin jest trudne i będzie coraz trudniejsze. Umierają, bądź w wieku 90lat mają coraz większe ograniczenia. Z miejsc, gdzie trafili po wojnie (Wschowa koło Poznania) mają prawie 1000km w jedną stronę. Mimo to przyjeżdżają zwykle 2x do roku.
Raz zimą 28 lutego w rocznicę i raz na koniec lata w terminie wyznaczonym wspólnie z motocyklistami Rajdu Katyńskiego.
Polana po dawnej wsi jest oddalona od najbliższej wioski 5km drogą przez las, nie zawsze przejezdną. Trud dotarcia również przekłada się na ilość odwiedzających miejsce.

Tzw Zlot Huta Pieniacka trwa od 2009r dzięki corocznemu zaproszeniu Hutniaków.
W tym roku kończył tegoroczny RK.

Na zdjęciach obecni na uroczystości zimą 2017

HP 051.jpg

i latem w zeszłym roku

20160823_174126.jpg

Nie jestem członkiem żadnego z ww stowarzyszeń. Odwiedzam Hutę Pieniacką jako wolny motocyklista w ramach elementarnej solidarności i pamięci o ofiarach.
To upamiętnienie jest dla mnie symbolem całej kresowej martyrologii.

IMG_8490.jpg

[daro]

i dwóch ochroniarzy .
Ukraińcy zainstalowali w Hucie taki wóz do ochrony pomnika .

[ATomek]

Tak piszę o Hucie Pieniackiej i jej najbliższej okolicy w kontekście minionych wieków i w rozmowach brakło mi argumentów na jej starsze istnienie. Większość rozmówców rozumuje tak: po odzyskaniu niepodległości najechało się wojskowych osadników, spychając Rusinów na margines aż ci nie wytrzymali...

Przesyłam ciekawą, interaktywną mapkę tych ziem 1763-1787 na potwierdzenie istnienia wsi jeszcze przed zaborami.
Polska historia miejsca to niemal 500lat.
Legenda głosi o założeniu wsi przez Sobieskiego, a to ledwie 60 lat wcześniej, niż mapka.



http://mapire.eu/de/map/firstsurvey/...5314.625671541

[trzykawki]

Drogi Atomku, chyba z Grala pociągnąłeś co nieco :
"Tegoroczne spotkanie motocyklowe w Hucie Pieniackiej było 30września."
A post piszesz 6/09. Wizje jakieś

[ATomek]

Huta Pieniacka

Za miesiąc kolejna rocznica zagłady wsi Huta Pieniacka.
Po raz piąty wybieram się tam zimą, dla podtrzymania pamięci o ludobójstwie na Polakach z dnia 28 lutego 1944, dokonanego wspólnie przez esesmanów niemieckich i ukraińskich.
To dla mnie symbol tragedii Polaków z całej tamtejszej okolicy- dziesiątków wiosek i przysiółków z okolicznych wzgórz. Tragedii tak śmierci, jak i tragedii braku jakiegokolwiek grobu, czy upamiętnienia, niezbędnego chociażby pozostałym przy życiu rodzinom. Jary, rowy, leśne wykroty -to miejsca ich bestialskiej śmierci. Tam pozostawieni, porzuceni, kośćmi wrośli w okolicę, pozostawiając ją jeszcze bardziej szlachetną. Pamięć o nich jest w każdym szeleście trawy i powiewie wiatru.
Próby ich upamiętnienia wikłane są w pajęczą nić polityki państwa, jakiego nie byli świadkami. Pod ich zaciśniętymi powiekami zawsze będzie Polska.


To od dziś za miesiąc. Piszę, żeby przypomnieć tym, którzy mnie ganią, że nic nie mówię, lub mówię za późno.
Więc informuję, ale też nie namawiam, bo każdy sam powinien zdecydować o podjętym ryzyku:
niie wiadomo, jaka będzie pogoda, ani ogólna sytuacja. Ja rozważam różne warianty w myśl:

Kontakt z tragedią nazywaną ogólnie Rzezią Wołyńską jest tak wielkim przeżyciem, że skłania malarzy do namalowania obrazu… kompozytor, muzyk nagrałby godny wspomnień utwór… poeta napisałby wiersz… Ja jestem motocyklistą i swoje przeżycia wyrażam jazdą tam na motocyklu.
Kiedyś jechałem tam w nieznane, teraz w niepewne.

The SS in Ukraine
-Film zawiera oryginalne wojenne nagrania bez obróbki, niestety z całą grozą. Są ujęcia z powstania formacji SS Galizien i prawdopodobnie z pacyfikacji HP. W całość wpleciona postać zdemaskowanego współcześnie banderowca, Antoniego Stefaniuka. Polecam pierwsze dwa odcinki, niestety tylko w języku angielskim.

https://www.youtube.com/watch?v=guziIIutKEE

[renant]

Tomek, czy już wiesz w jaki dzień będą uroczystości, 24 luty czy 25 luty? Na stronie Hutniaków nie znalazłem informacji.