Kresy -skąd się wzięli Sami Swoi

[ATomek]

Cóż, "Każdy żyje jak umie" i bardzo się cieszę, że znajdujecie tu coś dla siebie. Staram się, żeby hasło "swojak" nie kojarzyło się tylko kulinarnie
Lewarze, wśród spraw, jakie robiliśmy razem niestety nie znajduję tej formy konwersacji, o którą pytasz i wielce nad tym boleję. U Kujasów miałem chytry plan narzucić Ci się swoją niecną osobę, aleś był oblegan przez smakoszy wszelakich tak wielce, że nijak mi było przez oną ciżbę przedzierać się z marną flaszencją, com ją w tym zamyśle w Białorusyii zanabył i w innej kompanii wysuszyć był zmuszon. Przeto zapytanie Twoje wielce mnie raduje, bo z Tobą byle co wypić lepiej, jak z niejednym dobrze zjeść

[Dunia]

Napisał ATomek

Przeto zapytanie Twoje wielce mnie raduje, bo z Tobą byle co wypić lepiej, jak z niejednym dobrze zjeść

Atomku... jak zwykle opowieśc Twa piękna...a mam nadzieję, że śniadanie w postaci jajecznicy, które onegdaj spożywaliśmy w pięknych okolicznościach przyrody na gościnnej Podlaskiej Ziemi w Twej pamięci pozostało w miłej postaci

[Kisiel]

Dokładając co nieco do tej historii, "Samych Swoich" kręcono w Lubomierzu, na Dolnym Śląsku. Wiele postaci biorących udział w filmie jako statyści to rzeczywiście przyjezdni z Kresów, a samo miasteczko jako "ziemie odzyskane" zostało zasiedlone właśnie przez naszych Rodaków przybyłych z konieczności z dawnych polskich ziem na wschodzie. I przyjechali oni naprawdę w wagonach, historie w filmie są często przeniesione żywcem z rzeczywistości.

Znam te historie z pierwszej ręki, moi dziadkowie, ich sąsiedzi, znajomi, również tak przyjechali do Lubomierza, a dziś tam spoczywają.

Na pograniczu dzisiejszej Rumunii i Ukrainy jest wiele wsi, gdzie wciąż mieszkają Polacy, rozmawiają po polsku i chętnie witają gości, w tym motocyklistów z PL. Wiele starych zabudowań nie przetrwało, ale historia i tożsamość narodowa wciąż jest tam żywa.

pozdrowienia dla Kresowiaków

[Dunia]

Napisał Kisiel

Na pograniczu dzisiejszej Rumunii i Ukrainy jest wiele wsi, gdzie wciąż mieszkają Polacy, rozmawiają po polsku i chętnie witają gości, w tym motocyklistów z PL. Wiele starych zabudowań nie przetrwało, ale historia i tożsamość narodowa wciąż jest tam żywa.
pozdrowienia dla Kresowiaków

Tak-odwiedziliśmy polskie wioski w Rumunskiej Bukowinie zeszłego lata

[Sławekk]

Ciekaw jestem gdzieś waść dojechał

[matjas]

kolejna opowieść... ale jak skończysz to i ja dołożę swoje trzy grosze.
jak zawsze pięknie się Ciebie czyta.

matjas

[ATomek]

Napisał Dunia

Atomku... jak zwykle opowieśc Twa piękna...a mam nadzieję, że śniadanie w postaci jajecznicy, które onegdaj spożywaliśmy w pięknych okolicznościach przyrody na gościnnej Podlaskiej Ziemi w Twej pamięci pozostało w miłej postaci

Świadomym zacna Duniu babola przeokrutnego, jakiegom popełnił tą dwuznacznością, jakoby napitek wyżej jadła stojał. Jednemu się przypochlebiwszy o drugiem był zapomniał. Tak o pod nogi podejmuję i Twoje obie rączki całuję, bom rad Waćpani.
Jako i Lewar mi druh, nie pozostaje mi nic innego jak Oboje Was dodom sprosić, tak jadłem, jak napitkiem uraczyć!

[tom64]

Nie sienkiewiczuj ATomku, od tematu zgrabnie odchodząc, ino do opowieści wracaj, zgrabnie i ze wrodzonym sobie wdziękiem, kontynuuj...

[ATomek]

Tom,

Ukraina, Wołyń 2013 045.jpg


Ukraina, Wołyń 2013 046.jpg


W nocy ożyły pochowane po kątach chrabąszcze. Były wielkości kciuka. Groźny furkot ich skrzydeł poprzedzał bolesne uderzenie to w nos, to w oko. Wciskały się wszędzie! No, prawie wszędzie
Nad ranem wszystko ucichło.


Ukraina, Wołyń 2013 051.jpg


Ukraina, Wołyń 2013 053.jpg


Ukraina, Wołyń 2013 041.jpg


Ukraina, Wołyń 2013 042.jpg


Po porannym moczeniu czas na śniadanie. Podtrzymujemy wątek wielokulturowy: polska kiełbasa z ukraińskim chlebem


Ukraina, Wołyń 2013 048.jpg


Ukraina, Wołyń 2013 050.jpg


Woda wrze. Bez pośpiechu, powoli, nadchodzi deser w ziołach

Ukraina, Wołyń 2013 058.jpg


Ukraina, Wołyń 2013 061.jpg


Ukraina, Wołyń 2013 044.jpg


Słońce wysoko, zachęca do wędrówki wraz z nim, ale mamy tu jeszcze coś do załatwienia…

[siwy]

Ładnie, i ja czytam z zaciekawieniem.