III Zlot Motocyklowy Huta Pieniacka

[Krzych_BBI]

Podziwiam Was za patriotyzm, poświęcenie, czas i odwagę

[ATomek]

Dziękuję za słowa uznania. Przeżycia dla nas, opowieść dla Was


DSCN1937.jpg

Dojeżdżając do hotelu nie komentowaliśmy ani śniegu, ani temperatury ani nawet śliskiego bruku.
Wspomnienia z dojazdów, noclegu, uroczystości, spotkań i przeżyć przebiegających po naszej myśli były piękne, nie wymagające zbędnego komentarza.
Sytuacja była klarowna: byliśmy szczęśliwi i syci.

Oceniając ten wyjazd Zbyszek powiedział:
„Było kilka momentów gdy wydawało nam się, że to najtrudniejsze jest za nami ale tak nie było...”

Po kolejnej bardzo mroźnej nocy afryka znowu nie chciała zagadać. Oblodzona kostka wykluczała zabawę na pych. Poprosiłem w kuchni parę flaszek gorącej wody i polewałem rozrusznik. Trochę odpuścił. Korzystałem więc dalej z osiągnięć cywilizacji, żeby rozgrzać zimne serce królowej:

IMG_3730.JPG

Z każdym zakręceniem było lepiej, ale w końcu poddał się i akumulator. Potrzebowałem grubych kabli i dobrego dawcy. I tu pojawia się Człowiek z Kciukiem

IMG_3735.JPG

IMG_3736.JPG


Afryka zagrała a wszystkiemu winien zbyt gęsty olej!
Była okazja z Romkiem powspominać stare i dowiedzieć się nowego.


Dalej to już tylko powrót i brak chęci sięgania po aparat.
Ostatnie zdjęcia drogi z Lublina i gdzieś na ostatnim postoju przed domem.


IMG_3740.JPG

IMG_3742.JPG


To była dobra przygoda! Tak ją będę pamiętał. Dziękuję Zbyszek!


IMG_3766.JPG

[bicio]

Tak trzeba żyć, dzięki chłopaki

[daro]

Taki wyjazd poza sezonem daje siłę na cały. sezon.
Dziękuję, piękna relacja.

[tyran]

Brawo!!
Trzeba kultywować pamięć o Wołyniu!
Szacunek.

[renant]

Dziękuję Tomek, fajnie było przeżyć jeszcze raz tę wyprawę w twojej relacji. Patrząc z perspektywy czasu, wiele wskazywało na to, że cały plan nie wypali, począwszy od tego, że o mały włos nie pojechalibyśmy motocyklami, poprzez różne przeszkody napotykane po drodze, typu siarczysty mróz, śnieg po kolana, czy ryzyko ewentualnych demonstracji nacjonalistów na drodze dojazdowej do HP itp. Teraz trzeba powiedzieć, że wszystko się udało, hołd oddany, skobel w bramie cmentarnej nasmarowany i dużo doświadczeń bezcennych nabyte. Wielkie dzięki ...

[davidoff24]

Tomek jesteś wielki.....

[ATomek]

By pamięć nie umarła

IMG_4934.JPG

IMG_4947.jpg

Plan zagłady Polaków i zniszczenie jakichkolwiek śladów pamięci o mieszkańcach wołyńskich i małopolskich wiosek trwa, co niestety wywołuje refleksje o przejęciu przez nowe pokolenie krwawej spuścizny.
Jeszcze dwa lata temu stało w polu upamiętnienie polskiej wsi Wydymer. Dziś pole zaorane

IMG_4962.jpg Wydymer

IMG_4974.jpg

Na skraju dawnej wsi stoi dąb, który jest moim symbolem całej wołyńskiej tragedii, której wspomnienie dziś obchodzimy. Jak co rok tutaj powtórzyłem:
„Korzeń wrósł w mogiłę
zieleń słońca łaknie
skąd do życia soki
skoro tkanki braknie?
Polski rdzeń wyrwany
wnętrze wypalone
bez niego nie przetrwa
wiatrem powalone”


IMG_4969.jpg

IMG_4897.JPG

W Ostrówkach, wśród pól, stoi kolejny bastion pamięci- kapliczka z rozbitą głową MB.
Choć tablice wyrwane, to pamięć nie zginie

IMG_4901.JPG

IMG_4909.JPG

IMG_5033.JPG

IMG_5009.jpg Stepań

IMG_5055.JPG Janowa Dolina

IMG_5030.JPG Derażne

IMG_4978.jpg Parośla

IMG_5079.jpg Podkamień...

Zdjęcie0642.jpg A w Hucie Pieniackiej pachnie piołunem, pokrzywą
i wiatr cicho świszcze w strachopłochach swoje „Ojcze nasz...”

[renant]

Przykro, że ślady po dawnej Polsce są zacierane. Historia jest jedna i nie da się jej zmieni, niestety niektórzy ją fałszują. Dzięki takim wyprawom to wszystko ma szansę pozostać w nas. Tomek, twój wkład jest wielki, aby pamięć nie umarła. Dzięki

[Novy]

@ATomek - tak mnie ostatnio naszło...

Jeździsz w tamte strony, spotykasz ludzi, Polaków, którzy serce na dłoni oddają. Żyją skromnie, bardzo nawet. Żeby nie powiedzieć biednie.

Może jakoś tym ludziom pomóc można? Ale nie jestem zwolennikiem rozdawania pieniędzy, a i pewnie sami zainteresowani czuli by się niezbyt komfortowo. Więc mój pomysł taki jest, że może chociaż jakąś odzież przekazać?
Wiem, że jeździsz motocyklem, co mocno transport ogranicza, ale...

Daj znać, podpowiedz, bo serce ściska czytając Twoje relacje.