Co warto przeczytać przed, po i w trakcie podróży - kącik dobrej książki

[Miętus]

WIELKA WYPRAWA NA POŁUDNIE
Ewan McGregor i Charley Boorman
"Osiemnaście krajów. Pięć zapasowych armortyzatorów. Dwóch motocyklistów. Jedna, niezwykła przygoda".
Z górzystej Szkocji, poprzez Francję, Włochy,pustynną Libię, Egipt, Sudan, Etiopię, Tanzanię, Zambię i Nanibię, aż do Przylądka Igielnego
Polecam.

[Ola]

Tiziano Terzani, "W Azji"

Tak o Terzanim napisał po jego śmierci The Times: „Tylko kilku dziennikarzy stało się legendą za życia, a jeszcze mniej spośród nich na to zasługuje. Tiziano Terzani z pewnością zasłużył”.

Dla mnie styl pisania Terzaniego i jego obserwacje to rewelacja.

O samej książce na stronie salonu kulturalnego można przeczytać:

"W Azji to książka wyjątkowa, można powiedzieć – wręcz unikatowa. Czytelnik staje się świadkiem kluczowych momentów najnowszej historii Azji – m. in. wkroczenia wojsk Vietkongu do Sajgonu w 1975 roku, masakry na placu Tiananmen, wejścia Czerwonych Khmerów do Phnom Penh, upadku reżimu Marcosa na Filipinach, wybuchu powstania Tamilskich Tygrysów w Sri Lance. Ponad 70 reportaży, z których składa się książka to kronika historii najnowszej, efekt trwającej ćwierć wieku reporterskiej wędrówki Tiziano Terzaniego po Azji.

Włoski dziennikarz był wszędzie tam, gdzie działy się rzeczy ważne, był nie tylko obserwatorem, ale i uczestnikiem wielu wydarzeń, które zaciążyły na historii świata. Jednocześnie jako wnikliwy obserwator, znawca i miłośnik Azji, obok wielkiej historii pokazywał i starał się przybliżyć czytelnikowi specyfikę tego największego kontynentu na Ziemi. Obyczajowość czy podejście do rzeczywistości ludzi Wschodu, które znajdziemy w jego reportażach, momentami szokują nie mniej niż opisy krwawych przewrotów. Tak jest w przypadku serii tzw. „reportaży japońskich”, pokazujących zaskakujące, często bardzo intymne strony życia mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni."

Polecam

[ENDRIUZET]

Napisał Szrotrider

Ja odniosę się jeszcze do literatury motocyklowej David Hough "Motocyklista doskonały".

Nudna ... niestety.

.... tak na marginesie to kto to jest ta Anna Jackowska Ktoś wie coś bliżej o niej

[Ola]

Napisał ENDRIUZET

Nudna ... niestety.

.... tak na marginesie to kto to jest ta Anna Jackowska Ktoś wie coś bliżej o niej

Trochę osób z Wawy zna Anię (choć na pewno nie tylko). Ja akurat dość słabo - kilka rozmów i tyle. Wiem, że jeździ na małym GS i raczej nie lubi "zabaw terenowych". Za to świetnie się czuje w rozwikływaniu "wielokulturowych zagadek". Ma swoją stronę, jakbyś chciał coś więcej się dowiedzieć:

http://www.aniajackowska.pl/

[bajrasz]

Zaniepokoił mnie tytuł, autor ma w ryj! a z armią Vietkongu, jakoś sobie poradzę...hmm


,

Napisał Ola

Tiziano Terzani, "W Azji"

Tak o Terzanim napisał po jego śmierci The Times: „Tylko kilku dziennikarzy stało się legendą za życia, a jeszcze mniej spośród nich na to zasługuje. Tiziano Terzani z pewnością zasłużył”.

Dla mnie styl pisania Terzaniego i jego obserwacje to rewelacja.

O samej książce na stronie salonu kulturalnego można przeczytać:

"W Azji to książka wyjątkowa, można powiedzieć – wręcz unikatowa. Czytelnik staje się świadkiem kluczowych momentów najnowszej historii Azji – m. in. wkroczenia wojsk Vietkongu do Sajgonu w 1975 roku, masakry na placu Tiananmen, wejścia Czerwonych Khmerów do Phnom Penh, upadku reżimu Marcosa na Filipinach, wybuchu powstania Tamilskich Tygrysów w Sri Lance. Ponad 70 reportaży, z których składa się książka to kronika historii najnowszej, efekt trwającej ćwierć wieku reporterskiej wędrówki Tiziano Terzaniego po Azji.

Włoski dziennikarz był wszędzie tam, gdzie działy się rzeczy ważne, był nie tylko obserwatorem, ale i uczestnikiem wielu wydarzeń, które zaciążyły na historii świata. Jednocześnie jako wnikliwy obserwator, znawca i miłośnik Azji, obok wielkiej historii pokazywał i starał się przybliżyć czytelnikowi specyfikę tego największego kontynentu na Ziemi. Obyczajowość czy podejście do rzeczywistości ludzi Wschodu, które znajdziemy w jego reportażach, momentami szokują nie mniej niż opisy krwawych przewrotów. Tak jest w przypadku serii tzw. „reportaży japońskich”, pokazujących zaskakujące, często bardzo intymne strony życia mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni."

Polecam

[Ola]

Trochę z innych klimatów, ale równie gorąco polecam. Może (pewnie tak) ktoś się tam wybiera w przyszłym roku. Warto przeczytać. Dla mnie to była też trochę podróż w czasie z serii sentymentalnych. Książka opowiada o sytuacji w Iranie podczas ostatnich wyborów prezydenckich. Dokładnie wtedy byliśmy tam z Jurkiem. Wiele z tego, o czym pisze autor widzieliśmy i przeżyliśmy na własnej skórze - momentami wydaje się to nieprawdopodobne, i trochę straszne...

"Czwarty pożar Teheranu" - Marek Kęskrawiec

O książce piszą tak:

"Marek Kęskrawiec pokazuje Iran, w którym cienka linia oddzielająca dozwolone od zabronionego jest w ciągłym ruchu. Gdzie serdeczność, gościnność i umiłowanie poezji sąsiadują z okrucieństwem i lękiem. Kraj przeciwieństw: tu młoda dziewczyna mknąc na rolkach przez osiedle Ewin zrzuca odważnie chustę z włosów, a kilometr dalej znajduje się więzienie, pod którym zrozpaczone matki czekają na wieści o swoich dzieciach. Autor spogląda na Iran oczami kupców, mułłów, studentów, inżynierów, kobiet walczących o równouprawnienie. Patrzy oczami Alego, który dwadzieścia dziewięć lat temu zapuścił wąsy na cześć Lecha Wałęsy, oczami fanów Kieślowskiego oraz ludzi, którzy wychowali się na „Bolku i Lolku” oraz „Porwaniu Baltazara Gąbki”.

„Czwarty pożar Teheranu” jest malowniczym, znakomicie napisanym reportażem, w którym zdumienie i fascynacja sąsiadują z przerażeniem. To próba zrozumienia i opisania jednego z najbardziej niepokojących krajów."

[Dona]

Napisał Ola

Tiziano Terzani, "W Azji"
...
Dla mnie styl pisania Terzaniego i jego obserwacje to rewelacja.

O samej książce na stronie salonu kulturalnego można przeczytać:

Olu po przeczytaniu "Nic nie zdarza się przypadkiem" mam bardzo podobne zdanie

Uwielbiam "Tippi z Afryki" - Valérie Péronnet , "Dzienniki Afrykańskie" - Joubert Dereck I Beverly oraz Halika - "Jeep moja wielka przygoda"

Przed wyjazdem na Czarny Ląd polecam - Petera Godwina "Gdzie Krokodyl Zjada Słońce" niesamowita historia pięknego państwa z najpiękniejszymi wodospadami i największą inflacją
Choć momentami bardzo brutalna to dla mnie nr 1

Warte przeczytania są też "Rzeka krwi - Podróż do pękniętego serca Afryki"-Tim Butchera
cytat:
"Jak tobie się to uda?
– Na motocyklu i z odrobiną szczęścia."


oraz książka jednego z moich ulubionych dziennikarzy Jagielskiego "Nocni Wędrowcy"

Ostatnio ukazała się "Matrioszka w hidżabie" Macieja Falkowskiego i Iwony Kaliszewskiej, którą nota bene mam przyjemność znać
Rzecz jest głównie o rozwoju islamu na Kaukazie, ale nie tylko - polecam tym co sie wybierają w te mańkę.
Na szczęście (dla mnie) to bardziej taka fajnie napisana analiza naukowa niż ksiązka podróżnicza. Bardzo starannie omijam książki tzw. podróżnicze

Zdrowia

[Ola]

Pastor - nie powiem, książka zapowiada się ciekawie. na pewno zerknę. I tematyka taka "bliska".

[panzer]

Biała gorączka - Jacek Hugo-Bader
"Ryszard Kapuściński opisywał imperium z lotu ptaka; uchwycił mechanizmy myślenia, zachowań, procesów.
Hugo-Bader opisuje imperium z perspektywy wałęsającego się psa; chwyta mechanizmy myślenia, zachowań, procesów i na dodatek szczura za ogon."
Mariusz Szczygieł, reporter
"Biała gorączka (obłęd opilczy) jest efektem długiego ciągu alkoholowego, nazywanego po rosyjsku zapojem. Jej objawy to bezprzedmiotowy strach, halucynacje i agresja. Postsowiecki świat opisany przez Hugo-Badera to rzeczywistość w delirium tremens... W takie obszary turyści się nie zapuszczają, nie rekomendują ich też biura podróży. To przestrzeń włóczęgów wszech maści. Świetna proza!"