Szlajanka po Polszy. Sierpień 2020

[matjas]

Hłe. Byłem w Topile przejazdem dwa razy i musiałem jechać dalej.
Nastepnym razem upewnię się aby nie spieszyć.
Czytam Twoja relacje na głos z 10 letnia córka. Podziwia Wasze miejsca na nocleg i nie może się doczekać aż pojedziemy razem na taka wyprawę.
To co opowiada ojciec zgrywa się z inna realna opowieścią i staje się marzeniem.
Dziękuje

[trolik1]

Napisał matjas

Hłe. Byłem w Topile przejazdem dwa razy i musiałem jechać dalej.
Nastepnym razem upewnię się aby nie spieszyć.
Czytam Twoja relacje na głos z 10 letnia córka. Podziwia Wasze miejsca na nocleg i nie może się doczekać aż pojedziemy razem na taka wyprawę.
To co opowiada ojciec zgrywa się z inna realna opowieścią i staje się marzeniem.
Dziękuje

Nawet nie wiesz jak się cieszę!:-). Znam już co najmniej jedną osobę którą zainspirowały moje bazgroły:-). Podobnie mnie zainspirowały kiedyś relacje Sambora, Iziego, Elwooda i innych. Życzę Wam wielu udanych wypraw!
pozdrawiam trolik

[RAVkopytko]

Trolik.nie tylko Matjasa

[tommi]

trolik1,

również śledzę z młodzieżą Twoją wycieczkę. Dzieki!
Zapytam też - udało Ci się uzyskać ślad z tej wycieczki?

[trolik1]

Napisał tommi

trolik1,

również śledzę z młodzieżą Twoją wycieczkę. Dzieki!
Zapytam też - udało Ci się uzyskać ślad z tej wycieczki?

Cos tam udalo mi sie wyrzezbic:-). Nie wiem czy bedzie mozna po tym jechac, ale przydac sie jako pomoc przy rzezbieniu tracka.
https://drive.google.com/file/d/1G3c...ew?usp=sharing

[tommi]

Napisał trolik1

Cos tam udalo mi sie wyrzezbic:-). Nie wiem czy bedzie mozna po tym jechac, ale przydac sie jako pomoc przy rzezbieniu tracka.
https://drive.google.com/file/d/1G3c...ew?usp=sharing

Dobrze to wygląga - dzięki

[trolik1]

Trzynasty dzień. Przepiękne Podlasie.

Wioska Topiło pożegnała nas takim oto widokiem:

Kolejną "atrakcją" tego dnia była wykoncypowana przez Wojtka wizyta w BPN - skierowaliśmy się więc do Hajnówki i potem dalej w las. Po jakimś czasie dojechaliśmy do białowieskich Krupówek, gdzie Wojtek natychmiast pobiegł robić zdjęcia jakimś budynkom i takim tam pierdołom. Biedak musiał czekać chyba godzinę, żeby pod tą bramą znalazło się mniej niż milion ludzi...:-)

Wizyta w BPN przebiegła sprawnie i już po 10 minutach Wojtkowi przeszła ochota na zwiedzanie budynków i drzew wspólnie z milionem innych ludzi. Wyjeżdżając stamtąd widzieliśmy kolejny milion ludzi zmierzających samochodami do tej wspaniałej atrakcji...
Wojtek jako wytrawny turysta upolował również trofeum, które umilało mu dalsze cierpienia podczas naszej szlajanki...

No nic, jedziemy dalej. Celem tego dnia był przejazd doliną Narwi - byłem tam już kiedyś i wiedziałem, że czekają nas wspaniałe przygody! Naszą wizytę w dolinie zaczęliśmy od mega wyżerki w miasteczku Narew. Miejsce nie rzuca może na kolana swoim wyglądem, ale jedzonko i obsługę mogę z czystym sumieniem polecić.

Za obiad zapłaciliśmy jakieś śmieszne pieniądze, więc wzięliśmy drugi obiad, za który (ku naszemu zdziwieniu) również zapłaciliśmy śmieszne pieniądze! Niestety nieprzewidzianym skutkiem naszej wyżerki był brak możliwości ruchu. Przeczekaliśmy ten kryzys z iście stoickim spokojem.

Jedziemy dalej!


Przepiękna rzeka Narew i jej rozlewiska


Pierwszy dzień na Podlasiu był piękny dzięki wodzie, kolorowym cerkwiom i kościołom, szutrowi, lasom, drewnianym domom z okiennicami....
A najważniejszy był chyba spokój, jaki tam panował. Dzięki niemu zapanował również cudowny spokój w mojej głowie i ta jazda stała się niebiańska.




To był dzień najlepszej jazdy na tej wyprawie. Brakuje mi słów żeby opisać to, co wtedy czułem. Zapomniałem o bożym świecie i skupiłem się na przemykających widokach i wibracjach motocykla niosącego mnie ku kolejnym przygodom. Podlasie jest inne od reszty Polski, piękniejsze, spokojniejsze.



A później były Odrynki...



O skicie w Odrynkach mógłbym wiele napisać, ale nie chce mi się. Tam po prostu trzeba być i to poczuć.
Jedziemy dalej!



Nocleg tego dnia znaleźliśmy w okolicy wsi Zaczerlany, ok. 20 km na południowy wschód od Białegostoku.

Zasypiając tego wieczora poczułem spełnienie moich adwenczurowych pragnień. Nie byłem daleko, nie byłem wysoko, nie byłem na końcu świata - po prostu piękno Podlasia zrobiło robotę.

[sluza]

Napisał trolik1

Temat 1: szczucie.

Po przyjeździe i rozpakowaniu zostaliśmy zaproszeni na kawę i ciastka przez Mamę Sławka. Na początku rozmowy Mama zapytała, czy nie mamy nic przeciwko temu zaproszeniu, bo „my prawosławni”. Oczywiście odparliśmy że nie mamy nic przeciwko zaproszeniu na kawę i ciastka. Dopiero później dotarła do mnie prawdziwa wymowa tych słów. Manipulacje polityków i nagonka katolików na muzułmanów spowodowały, że również inni „innowiercy” poczuli się zaszczuci i przestraszeni. Dlatego też Mama zapytała czy „Panowie Katolicy” będą chcieli wypić kawę z tak „niegodnymi” ludźmi. Kiedy to zrozumiałem poczułem straszny wstyd za ten kraj, w którym „obywatelami I kategorii” są tylko biali katolicy, heteroseksualni (albo takich udający) mężczyźni. Kurwa rzygać mi się chce od tego!!

Niczego głupszego już chyba dzisiaj nie przeczytam. Całe swoje życie mieszkam na Podlasiu, jestem katolikiem, wychowywałem się, uczyłem i przyjaźnię z prawosławnymi, w mojej rodzinie i w setkach innych są małżeństwa mieszane (katolicko-prawosławne), żyjemy tu i przyjaźnimy się Tatarami. Wstyd mi za Mamę Sławka, że zadaje takie durne pytania, a Twój wpis nosi znamiona ignorancji najwyższego stopni. Ale żyj z tym wstydem

[matjas]

Chyba trochę przesadzasz Śluza.

[trolik1]

Czternasty dzień. Biebrza

Poranne słoneczko pięknie oświetlało złocące się ściernisko, a my spokojnie spijaliśmy kawkę i jedliśmy śniadanko. Ja wciąż kontemplowałem jeszcze poprzedni dzień, a Wojtek jak zwykle myślał o niczym. Zebranie i spakowanie gratów było jednak szybkie, bo przypomniałem sobie że dzisiaj będziemy śmigać po rozlewiskach Biebrzy!:-). Pierwsze 2 godziny po wyjeździe z biwaku to były piękne szutrostrady wśród pól i małe wioseczki . Niby nic nadzwyczajnego, ale jednak ten podlaski spokój powodował rozlewającą się we mnie błogość i radość z jazdy.




Po wielu dniach wśród suchych pól miło było zobaczyć trawę tak zieloną, że aż kłuła w oczy! Do tego olbrzymie (jak na Polskę:-)) przestrzenie, minimalna ilość ludzi i spooookój - to po prostu była rajska jazda! Byłem na tych rozlewiskach chyba w 2018 roku wiosną - wtedy wszędzie stała woda, również na szutrowych drogach. Teraz wszystkie drogi były przejezdne, a nawet udało nam się wjechać na zielony dywan, który na wiosnę zmienia się w głęboki basen:-)


Podczas kąpieli podjechał do nas chłopak zaczynający swoją przygodę z Afrą - pogadaliśmy trochę o sprzęcie, przygodach itp. Dał nam kilka wskazówek jak objechać śluzy na kanale augustowskim. Bardzo nam się te rady przydały!:-)

Po wyjeździe z rozlewiska Biebrzy przemieściliśmy się nad Kanał Augustowski zjeżdżając na chwilę z szutru na asfalt. Też było pięknie!

Minęliśmy kilka pięknych tam na kanale - wszystkie one były piękne i wyglądały mniej więcej tak:

Przez około godzinę jechaliśmy wzdłuż kanału podziwiając piękno natury i kunszt polskich inżynierów, którzy zaprojektowali te piękne budowle.
Po minięciu kanału wjechaliśmy do lasu i śmignęliśmy w kierunku doliny Rospudy, bo tam chcieliśmy znaleźć nocleg na tą noc. Co było w lesie?No jak to co - piękne szutry!!

Podziwianie Biebrzy zajęło nam dużo czasu i do plaży nad Rospudą dojechaliśmy dosyć późno. Tak czy owak zauroczyło mnie to miejsce - w środku wakacji byliśmy tam sami:-). Późnym wieczorem dopłynęła tylko ekipa kajakarzy na nocleg. O dolinie Rospudy mogę powiedzieć tylko jedno: co za debil chciał tam poprowadzić drogę?!! Dobrze, że ten "wyśmienity" plan się nie udał i ta piękna dolina nadal może być piękna!!!Zdjęć ani drona z noclegu nie mam bo zajechaliśmy późno:-)