III Zlot Motocyklowy Huta Pieniacka

[jochen]

[Ronin78]

Dziękuję Kolego za to, że tam pojechałeś i za to, że to opisałeś. Szacunek.

[Navi]

Dziękuję.

[PAWCIO]

https://www.youtube.com/watch?v=lqW_qvRDC_o
Pozwole sobie wkleić .Atomek co o tym myślisz?

[Melon]

Grubo. Ręce opadają.

[ATomek]

Napisał PAWCIO

https://www.youtube.com/watch?v=lqW_qvRDC_o
Pozwole sobie wkleić .Atomek co o tym myślisz?

Uważam, że link nie ma nic wspólnego z wątkiem.
Rozumiem rozgoryczenie Polaków zaistniałą sytuacją wynikającą z nadużyć w sferze pomocowej dla UA i dramatyczną próbę zwrócenia naszej uwagi, ale tytuł filmu jest szkodliwym nadużyciem, bo wcale nie dotyczy Bandery.
Sprawa dotyczy tzw. muzeum zwycięstwa nad despotyzmem, które „ma obalić rosyjskie mity historyczne o wielkiej i niezwyciężonej Rosji” (im większa Rosja, tym większy musi być kraj, który ją pokona). To nie moja bajka,to nie ten wątek. Taka próba wrzucenia wszystkich bolączek bieżących spraw do „wołyńskiego worka” przynosi więcej szkody, niż pożytku.
Obnaża słabość naszego społeczeństwa i jego struktur na najniższych szczeblach, pozwalając dostać się do jego władz osobom nie mającym rozeznania naszych interesów, w imię bliżej nie nazwanych wartości. Zwłaszcza wartości z kręgów różnych kulturowo a wręcz z obcej cywilizacji tzw. przemocowej, żyjącej z wojny.
To rozgoryczenie będzie się nasilało, bo w większości widzimy zwykłych Ukraińców, cichych, chodzących jak my do pracy, miłych i otwartych… ale niestety słyszymy głośne, coraz to nowe żądania działaczy reprezentujących ich związków i tłustych fundacji, nie zadowalających się już tylko promocją zwrotu słownego „w Ukrainie” i publicznym śpiewaniem Czerwonej Kaliny.

[matjas]

jak to śpiewał kiedyś wałbrzyski jeden zespół:

Polityka wielka polityka
Mali ludzie nią manipulują

[ATomek]

Skoro o rozgoryczeniach mowa

Jakieś trzy lata temu interesowałem się losem pięknego pomnika- monumentu
"Rzeź Wołyńska"rzeźbiarza światowej sławy- Andrzeja Pityńskiego. Groteskowe było to, że w Polsce, w kraju, w którym wciąż żywe jest wspomnienie nierozliczonej, okrutnej śmierci kilkuset tysięcy Polskich obywateli z Wołynia i Małopolski Wschodniej, nie ma dla niego miejsca. Jak gorący kartofel przekazywany z rąk do rąk, tak i przekaz tego pomnika parzył coraz bardziej, wraz z postępującą politpoprawnościa. W międzyczasie artysta zmarł i zabrakło w Polsce miejsca na ustawienie wybitnego dzieła, które zamiast pięknym, coraz częściej nazywano kontrowersyjnym, zbyt dosadnym, okrutnym, bulwersującym i obrażającym Ukraińców. Stanowisko ukraińskiego parlamentu: https://wiadomosci.dziennik.pl/wydar...w-toruniu.html

Był okres, że jedyną nadzieją był Rydzyk i Toruń. Bo kto, jak nie on i gdzie, jak nie w Parku Pamięci Narodowej?

Dziś już nie dziwię się, że ostatecznie na miejsce prezentacji pomnika wybrano maleńką Domostawę w Gminie Jarocin, gdzie wspólnota wojennych losów jej mieszkańców wraz z okolicznymi miejscowościami: Jarocinem, Momotami Dolnymi i Górnymi, Łążkiem Zaklikowskim i Pikulami zaistniała z mieszkańcami Kresów Wschodnich poprzez masowe zbrodnie popełnione przez Niemców i ich ukraińskich kolaborantów, w tym SS Galizien.
KU PAMIĘCI I PRZESTRODZE!

Dziś już nie dziwię się, że tu a nie w Toruniu. I że nadal realizacja jest w toku, bo ze społecznych zbiórek, które muszą pokryć wszystko, łącznie z urzędniczym oporem...

W Toruniu już rok temu w pompatyczy sposób, przy współpracy z IPN, zrealizowano park- monument na wzór Jad Waszem- w podzięce szlachetnym Ukraińcon ratującym Polaków. Ja dodam od siebie: ratującym w czasie Rzezi Wołyńskiej od okrutnej śmierci z rąk często innych sąsiadów- Ukraińców.

"Cieszę się, że toruńskie Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny wzbogaca się o kolejne miejsce przekazujące prawdę o bohaterskich i tragicznych dziejach naszego narodu"
"Swoją podstawą zaświadczyli, że chrześcijańska etyka i solidarność międzyludzka są silniejsze niż terror, zbrodnie i ludobójstwo" -powiedział Prezydent

"Mam nadzieję, że przyjdzie czas na pojednanie polsko-ukraińskie, że przyjdzie czas, gdy takie pomniki będziemy stawiać również na Ukrainie, tak jak w Izraelu upamiętnieni są Polacy i przedstawiciele innych narodów, którzy podczas II wojny światowej ratowali Żydów. Mam nadzieję, że na Ukrainie znajdzie się miejsce dla ich rodaków, którzy wznieśli się na wyżyny człowieczeństwa "dodał prezes IPN.

Zdjęcia stąd:https://ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/10...snia-2020.html

1.jpg

2.jpg

Wszystko dobrze, tylko czy nie powinno to się odbyć w odwrotnej kolejności?
Sytuacja w Domostawie w lutym wyglądała tak:
zdjęcie moje


domostawa.jpg

[Gończy]

Pozwól ATomku, że nawiązując do Twojego wpisu zostawię w tym wątku kilka słów.

Tadeusz Kumik, autor monografii zatytułowanej „Ulanów”, dodaje, że tereny Zasania Niemcy określali nikczemnie mianem „Banditenland”, co nie da się
przetłumaczyć inaczej, jak tylko„ziemia bandytów”: „Stąd tak częste pacyfikacje okolicznych terenów. W czasie takich akcji nikogo nie oszczędzano, często palono całe wsie z ludźmi i ich dobytkiem. W ogień wrzucano niemowlęta. W tak groźnych chwilach każdy krył się, gdzie mógł, w
schronach, na strychach, w kościołach, w grobach na cmentarzu...”

Jeżeli ten pomnik ma gdzieś stanąć w Polsce to stanie w tych okolicach. To też ziemia Śp. Andrzeja Pityńskiego urodzonego w Ulanowie. Sledzę temat pomnika od dawna, wiem, że w lutym odlewnia w Gliwicach wydała pomnik, udało się go rozebrać i przewieźć na miejsce. Nie jest jeszcze wiadome czy stanie on w lipcu na cokole w Domostawie ale wszystko jest na dobrej drodze.

Jarocin w powiecie niżańskim to mój matecznik, stąd pochodzi cała moja rodzina od strony śp. taty. 12 czerwca 1943 roku podczas pacyfikacji Jarocina mój dziadek Jan oraz jego osiemnastoletni syn - Władysław. Zginęli z rąk żołnierzy ukraińskich w służbie Niemców. Obława na Jarocin była zasługą okupacyjnego ukraińskiego wójta gminy Jarocin i ukraińskiego duchownego zamieszkującego w pobliskiej wsi Dąbrówka, obydwaj słynęli z nękania polskiej ludności.

https://kedyw.pl/index.php/2018/06/1...i-wsi-jarocin/

Ksiądz kanonik Kędzierski został spalony żywcem:

W kronice parafii jarocińskiej czytamy:
„Po północy z 11 na 12 czerwca 1943 r. widziano, jak ks. Kanonik klęczał przy barbarzyńcach obok płonącej stodoły, a oni go bili po twarzy. Rzekomo za to, że w ogniu słyszane strzały świadczyć mogły o składzie broni partyzanckiej w stodole. Tymczasem amunicja pod rzucana była przez barbarzyńców umyślnie dla zatuszowania ohydnej zbrodni. Nad ranem 12 czerwca, mniej więcej koło godziny 6 kiedy już ogień objął wszystko i dym buchał wszystkimi otworami wepchnięto ks. Kanonika w ogień gorejącej plebanii i sztyletem pchnięto go w plecy. To samo uczyniono z domownikami ks. Kanonika, w skład których wchodziła staruszka gospodyni Aniela Jędruch i ze wsi dwie staruszki, przytulone do plebanii z litości tylko ks. Kanonika: Katarzyna Gagat i Anna Pawłowska. Wszystkie trzy kobiety staruszki podzieliły los swego duszpasterza”.
i dalej:
„Leżał w kuczkach twarzą do ziemi, przysłaniając sobie usta rękami przed duszącym dymem. Zachowana była niemal cała postać, tylko że niektóre części ciała, jak ręce, nogi, głowa były całkowicie spopielone, tak że
przy pierwszym zaraz dotknięciu wszystko się rozsypało. Pozostał tylko uskwarzony kadłub bez rąk, nóg i głowy z wypalonymi wnętrznościami. Pod piersiami znaleziono kawałek niedopalonej sutanny, resztki kamizelki, a w jej kieszonce okulary, 100 złotych i Nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W plecach widoczne były cięcia sztyletem. Nie ulegało najmniejszej wątpliwości, że są to autentyczne zwłoki ks. Kanonika”.

Coś jest w tych okolicznych jarocińskich lasach. Ciężko to określić, coś jakby wisiało w powietrzu kiedy zawsze latem zaglądam tam na motocyklu. Gęsta, ciężka atmosfera ciemnego sosnowego lasu. To uczucie mi towarzyszyło zawsze odkąd będąc gówniarzem zapuszczałem się tam nad Gilówkę z młodszą siostrą i kuzynkami pomoczyć nogi w zimnej wodzie i połapać małe ryby w rękę, czy odwiedzając groby dziadków na pobliskim cmentarzu.

Czasem lecąc w Bieszczady czy Beskidy, czy też inne Bałkany warto zjechać z nowej trasy i powłóczyć się leśnymi duktami Lasów Janowskich.

[ATomek]

Napisał Gończy

Czasem lecąc w Bieszczady czy Beskidy, czy też inne Bałkany warto zjechać z nowej trasy i powłóczyć się leśnymi duktami Lasów Janowskich.

Gończy, może udałoby się połączyć tegoroczne odsłonięcie (mam nadzieję) pomnika w Domostawie z odwiedzeniem Twoich stron z Twoich wspomnień, może nawet z noclegiem gdzieś nad Gilówką? Może jako zakończenie dorocznego szwędania Wołyńskim Szlakiem, wszak teraz przypada 80 rocznica?

Wolyn_samoobrona.png