Kaszëbsczi séwnik, czyli wrześniowe Kaszuby

[matjas]

kurde w szymbarku byliśmy W MAJÓWKĘ> nie wiem ki penis nas tam zawiódł. jakiś zły i zwisły - stania było w pytkę i trochę a w sumie to nie wiedziałem i tak po co.
powiedz Jagna mi w końcu co to jest ten 'siewnik' czytam i czytam i albo gdzieś pominąem albo nie napisałaś złośliwie kasiebe piękne jest - a jadącym autem lub tym za panbrat ze współczesną techniką wspierania motocyklisty polecam kaszubskie radio. oooooj fajne.
byliśmy też w chmielnie skąd mam kufel do piwa z domu w którym rządzi ósme już pokolenie garncarzy. nic to przy łątku /bodaj/ garncarskim na podljasiu ale i ta bardzo fajne.
dodatkowo w chmielnie jest fajny sklep z tabaką, który polecam tym co lubią sznupnąć.

m

[jagna]

Matjas, proszę Cię, toż to Ty ligwista jesteś

odpowiedź masz w tytule
a Google oferuje słownik kaszubsko - polski jakby co

[matjas]

Napisał jagna

Matjas, proszę Cię, toż to Ty ligwista jesteś

odpowiedź masz w tytule
a Google oferuje słownik kaszubsko - polski jakby co

znajesz takoje ligwistycieskije lico: 'dla poddierżenija razgawora'?

[jagna]

Aber selbstverständlich!

[matjas]

nasze sóżbowe ałto na tej majówce zeszło do 4.5l na setkę. nichujeńka nie spieszyło się nam nigdzie - marzyłem wtedy aby móc tak wkurzać wszystkich co za mną czymś innym - kamperem, albo wozem konnym. wtedy byłoby to jak napisałaś: zrozumiałe samo przez się.
nocowaliśmy u mojej matki chrzestnej w Redzie a eksplorowaliśmy ile wlezie za dnia. ładna była ta majówka, ale jako żywo: wizyty w Szymbarku nie zapamiętałem dobrze i na pewno tam nie wrócę - nawet poza sezonem ale nie zrażajcie się czytający po mnie.

ładna ta wyczeczka jak każda Wasza - pisz Pani dali

m

[jagna]

Rano okazuje się, że nie jesteśmy sami na polu namiotowym. Jest jeszcze jakiś kamper – widmo



Efekt uboczny nocowania na nadrzecznej łące to kompletnie mokry namiot, więc rano intensywnie suszymy w słońcu:



A poza tym zmarzłam przeraźliwie, mimo spania w puchowym śpiworze w polarze

Spaliśmy tuż obok małej elektrowni wodnej, która przyjemnie buczała całą noc





Ruszamy dalej na południowy zachód.

Tracka już nie mamy, więc kierujemy się na azymut. Pewnie część leśnych dróżek była niezbyt legalna ale widać ślady, że ktoś tu jeździ



Przejeżdżamy ponownie przez Charzykowy i ruszamy na zachód, tym razem polami:



ciut się kurzy



Gdzieś na północ od Człuchowa:



Bardzo nam się podoba organizacja ruchu w Borach Tucholskich:



Bardzo dużo takich dróg tam!

Czasem trafiają się resztki starych bruków:



A czasem resztki ogromnych, przedwojennych folwarków, na które wpadamy wyjeżdżając z lasu:



Tu Łoża, zagubiona w lasach na zachód od Człuchowa.
Jaka kiedyś była dbałość o detale architektoniczne! Od razu widać, że nie krowy tu hodowali!



Jesteśmy na północ od Piły, więc korzystając z okazji nocujemy u znajomego (oczywiście motocyklisty).

Całkiem przyjemna knajpa motocyklowa w tej Pile. Na szczęście zdjęć z nocnego zwiedzania Piły nie mamy

cdn.

[edar]

"
Kierujemy się zatem na kolejne pole, w miejscowości o prześlicznej i sympatycznej nazwie „Męcikałâ€.

Pole w Męcikale na szczęście jest, nad samą Brdą. Co niestety jest minusem, bo to jedyna zimna i okropnie wilgotna noc przez cały wyjazd. "

To pole namiotowe przy tej małej elektrowni to Zapora Mylof
Ale Męcikał jest blisko

[jagna]

Oczywiście masz rację, oficjalnie pole nosi nazwę Mylof, ale Męcikał zdecydowanie łatwiej zapamiętać

[edar]

A swoją drogą, to trochę moje ścieżki mi po ryliście widzę

[jagna]

Z Piły do Zielonej jest jakieś 4 h jazdy, więc musieliśmy się nieźle namęczyć, żeby jechać dwa dni

Rano ustawiam coś na oko na garminie, początek dobry, a później jakiś niedobry rolnik zaorał dróżkę



ale co tam, szkody nie narobimy



Po godzinie wymęczonej jazdy stwierdzam, że chyba mam co najmniej lekkiego kaca po pilskim wieczorze.

Trzeba ciut odpocząć



Raf jest w lepszej kondycji:




Gdzieś za Trzcianką:



Wieś Wołowe Lasy. Ani wołów, ani lasu



I znów Drawieński Park Narodowy





Przebijamy się przez puszczę do Krzyża Wlkp na obiad i z powrotem w las

Raf naczytał się na FAT o słynnej drodze wojewódzkiej DW 133 (relacja znikąd – donikąd, czyli Chełst – Sieraków), no i musimy nią się przejechać.

No nie wiem, asfalt jak wszędzie!



Ale faktycznie, za Nowymi Kwiejcami droga wojewódzka odstaje nieco od reszty:



Moja ulubiona szuter-autostrada



Przez pierwszych kilka km były nawet słupki kilometrażowe



DW 133 bez asfaltu ma kilkanaście km



i ogólnie jest bardzo bajtowa, może kilka łat piachu, na których nawet Jagna nie zdołała się wywalić

No i widzieliśmy, że przejechały nią dwa GSy 1200



W Sierakowie zakupy i szukamy pola leśnego. Ani widu, ani słychu a na mapie było.

Podejście nr 2. Jedziemy 2 km nieoznaczoną ścieżynką w lesie, wątpiąc w cokolwiek. Na końcu mały drogowskaz – do miejsca postoju i jeszcze węższa ścieżynka.
Raf twierdzi, że na pewno nie będzie tam żadnego pola, tylko parking, więc się zwijamy.
Oczywiście jak sprawdziłam później w domu, pole było 200 m dalej

Raf zarządził jednak nocleg na polu, które na pewno istnieje, czyli tam, gdzie spędziliśmy pierwszą noc wyjazdu. Istniało nadal



Pod wieczór Raf z niekłamanym podziwem stwierdził „kurde, daliśmy radę jechać 150 km przez cały dzień!”

I jutro będzie powtórka, bo mamy jakieś 140 km do domu

cdn