Przez Bośnię i Hercegowinę do Czarnogóry [Sierpień 2012]

[ATomek]

Przedłużająca się zima niebezpiecznie wyczerpuje motocyklową aktywność. To doskonały powód, by wspomnieć miejsca, gdzie słońce, ciepła woda i nabrzmiałe słodkim sokiem owoce.




Czarnogóra.


IMG_2691.jpg







Kolejna wycieczka w składzie: Urszula z Mirkiem i Asia z Tomkiem. Zapraszamy.



Swoją opowieść uzupełnię wspólnymi zdjęciami.


Ciśnienie, żeby wreszcie gdzieś pojechać musiało być duże, bo z Garwolina wyruszamy późnym popołudniem. Do Zakopanego mamy 400km i po drodze rodzi się chytry plan spędzenia nocy gdzieś na górskiej hali na Zębie, górującym nad tatrzańską stolicą. Choć minęła połowa sierpnia, temperatura spadła do kilku stopni i trzymała nas nadzieja, że już niedługo…
Zaczęło świtać, kiedy obudził nas monotonny pyrkot traktora. To oddalał się, to przybliżał. Kiedy cichł za górką, zasypiałem… Nieuchronnie zbliżał się coraz bardziej a w mojej jeszcze sennej wyobraźni zamajaczył rysunek Zygmunta Pytlika: czarną kreską narysowany kosiarz, z małym, jedynym kolorowym akcentem- zakrwawioną kosą i jego okrzyk:

„Patsaj, Maryś! Turysty w trawie spały!”


Dalej wyleżeć się nie dało!


IMG_2350.jpg



IMG_2357.jpg



W krótkich i długich słowach wspomnieliśmy jeszcze niedobrą żonę kosiarza, co to nie potrafi chłopa w łóżku zatrzymać i w ten sposób znacznie wydłużyliśmy sobie dzień na przejazd .
Słońce z trudem przebijało się przez szarówkę dnia. Opłotkami dotarliśmy do Witowa, przelecieliśmy Słowację i dopiero w Budapeszcie stanęliśmy odetchnąć w cieniu pięknego platanu.


IMG_3476.jpg




Z Budapesztu jedziemy na południe i przez Chorwacki Osijek do BIH.
Sam przejazd przez granicę bardzo ciekawy, bo obok stojących do kontroli w dwóch rzędach samochodów, motocykle przejeżdżały ledwie zwalniając z podniesioną wysoko ręką z paszportem. Piękny zwyczaj!


IMG_3484.jpg


Na tę chwilę czekaliśmy.
Na straganie starsza kobieta długo wybierała spośród całej pryzmy arbuzów ten n a s z. Płacę dając napiwek, na co pani mocno się wzrusza, woła pomocnicę i każe jej w podzięce ładować do naszej torby pachnące, różnokolorowe śliwki. Piękny zwyczaj!

Dzień nam się kończy gdzieś pod Sarajewem w przytulnym kamieniołomie.
Oj, niedobra żona kosiarza!

[pioter]

Zapowiada się fajnie

[matjas]

Napisał pioter

Zapowiada się fajnie

Wypada dodać: 'Jak zwykle!'

[pantufl]

A czytać się chce bo zima doskwiera.

[Mirek Swirek]

Ten arbuz... Wpadlem ochłonąć a tu takie buty...

[ATomek]

Po nocy wszystko wyglądało straszno.
Albo w naszym kamieniołomie już wcześniej ktoś się na nas zaczaił, albo zaraz tu przyjadą załatwiać te swoje mafijne porachunki. Zostawią zwłoki… zwiedzą się niedźwiedzie…
Mamy niewesoło!


IMG_2374.jpg


Obudziło nas ostre słońce. Był niedzielny poranek.
Kiedy kończyliśmy śniadanie, niedaleko padł pierwszy strzał! Potem drugi i kolejne. Witamy w BIH!
Spokojnie wydedukowaliśmy, że to pewnie na ViVat po wczorajszym udanym weselu, a może i udanej poślubnej nocy.
Gorzej, jeśli po nieudanej…
Widać, taki zwyczaj!
Co nas to zresztą obchodzi- ważne, że nie do nas.
Skalne wyrobisko było położone na kolejnych półkach- piętrach z dość stromym podjazdem. Widać, dawno nieużywane, zarośnięte kępami jeżyn, pokrytych wonnymi czarnymi owocami. To chyba na osłodę noclegu na skale.

IMG_2380.jpg

IMG_3514.jpg

Sarajewo było dla nas spełnieniem dawnych marzeń, kiedy tyle tam się działo.
Z głównych ulic uciekliśmy w górę, pokręcić się po krętych, stromych, wąskich uliczkach, które- bywało- kończyły się schodami.

IMG_3524.jpg

IMG_3532.jpg

IMG_3537.jpg

IMG_3540.jpg

IMG_2461.jpg

IMG_3552.jpg

IMG_3558.jpg

Przejazd przez miasto dobraliśmy tak, żeby nie nadrabiać drogi i wylecieć w kierunku Czarnogóry, konkretnie na górskie przejście w Scepan Polje.

[jacoo]

Fajne....jak zwykle

[ATomek]

IMG_3568.jpg


IMG_3575.jpg


Droga z Sarajewa do Foca wiedzie początkowo malowniczym przedgórzem, później coraz ostrzej wrzyna się w skały. Na dnie kanionu panuje miły chłód.
Ponieważ ostatnie 20km będzie prowadziła półką skalną bez jakiegokolwiek miejsca na postój, za jednym z mostów (77M)
zjeżdżamy odpocząć. Znajdujemy miłą, osłoniętą miejscówkę, N 43*31’17,83” E 18*36’37,09”
gdzie płytka, bystra rzeka Kamienna rozlewa się tworząc klimatyczny zakątek nadający się na biwak, a nawet na kąpiel.
I co z tego, że się skurczy?

IMG_3582.jpg

IMG_3583.jpg


Posilamy się bałkańską kanapką i już niedługo będziemy jechać wzdłuż malowniczej Tary.

IMG_3585.jpg

IMG_2515.jpg


Droga prowadzi coraz wyżej i wyżej, raz jest asfaltowa, raz szutrowa. Często na szerokość jednego samochodu.


IMG_3593.jpg


IMG_3596.jpg


Dostarcza sporo emocji, zwłaszcza pasażerom mijanych samochodów. Niemal każdy zielony. Co i rusz mijamy samochody z drzwiami otwartymi na oścież i zwisającymi z nich nieszczęśnikami. A kierowcy? Ci uśmiechnięci pociskają na pedały, prowadząc jedną ręką. Drugą odmachują!
A w dole, kilkaset metrów niżej, połyskuje bajecznie kolorowa rzeka Tara

i kilka stanic kajakarzy górskich.
Wokół niesamowita przestrzeń! Ciągle, jedna zza drugiej wyłaniają się lesiste, ciemne góry.


IMG_2544.jpg


Za mostem na przełęczy mała, klimatyczna granica i żadnych zbędnych słów: Polacy? Witamy w Montenegro!!


IMG_2568.jpg

[lolo]

Czekam na więcej