"Na skraj świata ze mną leć...sprawdźmy co tam dzieje się"-Grecja 2013

[jamcio]

Po powrocie z wyprawy na Bałkany od razu w naszych głowach zaczął się roić kolejny wyjazd. Tylko ciut dalej. Zaczęło się zbieranie funduszy, planowanie itp. Minął rok i ....dupa. Gdzieś coś poszło nie tak z planów wyjazdu na moto wyszedł rodzinny wyjazd "puszką" we wstrętnych klimatyzowanych warunkach przez Rumunię do Bułgarii. Nawet nie wiecie jak mi się kiszki skręcały z żalu, że droga która miałem jechać na moto pokonywaliśmy puszką. Wakacje i urlopy przeleciały, plany się rozwijały. Padło na Grecję, i znowu rozpoczęło się gromadzenie funduszy planowanie. Gdzieś na przełomie roku nastąpił kryzys i nastąpiła korekta.... lecimy znowu do Czarnogóry i zwiedzamy to czego nie zdążyliśmy wcześniej zobaczyć. Grecja za gorąca. Jakieś 3 tygodnie przed wyjazdem kolejny zwrot i ostateczna decyzja .... Atakujemy Grecję .... co z tego wyjdzie zobaczymy. Jak będzie za gorąco (oboje z Elą niestety nie jesteśmy zwolennikami smażenia) po prostu odpuścimy (plan awaryjny jakiś był). Jak się wszystko udało co widzieliśmy i gdzie byliśmy poniżej. Ponieważ nie warto zmieniać rzeczy sprawdzonych nasza trasa wygladał mniej więcej tak [IMG]http://[/IMG]


Dzień pierwszy piątek 12 lipca Zielonka-Kalwaria Zebrzydowska


Rano praca. Na szczęście tak się poukładało, że zamiast wyjazdu w poniedziałek wyjedziemy dziś. Wychodzi, że mamy 3 dni zapasu. O 15 fajrant, szybki powrót do domu, pakowanie i w końcu startujemy ok 17. Grecjo drżyj nadjeżdżamy. Wcześniej postanowiliśmy, że pierwszy nocleg będzie w Kalwarii Zebrzydowskiej. Trochę mało czasu mamy gdyż recepcja czynna jest tylko do 22 a do przejechania ponad 400 km w 4 godziny. Pędzimy A2, potem E67. Przed Częstochową zaciągnęło się koszmarnie. Zakładamy „kondomy”. Od Siewierza już jest regularne oberwanie chmury, nic nie widać przez szybę nic nie widzę jadę z otwartą ..czad, dobrze, że jest ciepło. Po kilkudziesięciu km na szczęście przestaje, można ciut przyspieszyć. Na A4 przed bramkami 4 km korek, dobrze, że jesteśmy na dwóch i dobrze, że już nie pada. Ok 21:40 docieramy do Klasztoru w Kalwarii. Szybkie rozlokowanie, kąpiel, kolacyjka ...sen. Przed wyjazdem nie mogłem dostać nigdzie deszczówek ogrodniczych więc zakupiłem w Juli takie niebieskie, ale gówno warte bo przepuszczają wodę - nie polecam. Dziś przejechaliśmy 424 km średnie spalanie 7,3 ale jak wspomniałem wcześniej, troszkę się spieszyliśmy .
8-osobowy pokój i tylko my dwoje



a czasem sam




Dzień drugi sobota 13 lipca Kalwaria- Seged (H)

Pobudka 5:35. Skoro jesteśmy w Świętym miejscu to o 6 uczestniczymy w kameralnej mszy. Po rozliczeniu za nocleg (24 pln za dwie osoby) ok 7:10 ruszamy. Mży, jest ok 9 stopni. Wkrótce zaczyna padać. O 9 dobijamy do Chyżnego. Zakupujemy viniety na Węgry. Nauczeni ostatnim powrotem z bałkan gdy w drodze powrotnej w okienku wmawiali mi, że nie ma viniet na motocykle kupuję również na powrót (25 pln sztuka). W Chyżnem również zatrzymujemy się na „popas”....żurek, kwaśnica poranna kawa i w drogę. Z pełnymi brzuchami jedzie się bardzo przyjemnie, temperatura też zaczyna powoli rosnąć i co najważniejsze przestało padać. W okolicach Bańskiej Bystrzycy już termometr pokazuje 20 st. C. Grecjo drżyj nadejżdżamy . W tak miłej i sielskiej atmosferze przelatujemy Słowację, żeby nie światła to bym tam nogi nie postawił Eli to się udało. Ok 12:50 przekraczamy granicę z Węgrami. Po kilkunastu kilometrach zatrzymujemy się na parkingu. Krótka rozmowa z Polakami zmierzającymi do Bułgarii. Temperatura dalej rośnie, mamy już 25 st. Za Budapesztem jest już 28 st.C. Jedziemy, jedziemy, jedziemy jak to po autostradzie. Bez napinki bo nikt nas nie goni. Kolejne tankowania, spalanie 5,4. Przed znalezieniem noclegu robimy zakupy w Tesco. Na miejscówkę docieramy ok 17 znajdujemy ją parę km przed Seged w miejscowości Szatymaz. Stary komunistyczny Kamping. Pusty jakby, żywego ducha. Recepcja zamknięta. Pod jednym z domków stoi samochód na Polskich blachach z sosnowca. Ela idzie grzecznie puka. Wychodzi starszy jegomość (Włodek) za nim drugi (Marek) którzy handlują sobie na miejscowym bazarku. Udzielają informacji co i jak. Po 20 minutach przyjeżdża zarządca ponieważ Włodek zna Węgierski a zarządca też mamy tłumacza i negocjatora. Za namiot płacimy 10 euro i 500 forintów. Ponieważ Włodek jest otwartym człowiekiem („kto mnie budzi w środku nocy nie mogę być z nim na Pan..Włodek jestem”), szybko znajdują się tematy do rozmowy. Okazało się, że od ponad 20 lat przyjeżdża na Węgry. Opowiadał smutne historie związane z wojną bałkańską. Dziwną rzeczą było to, że teraz sprzedają towar, który 10 lat wcześniej zakupili na tym samym bazarze. Pomimo bardzo przyjemnej atmosfery głowa jeszcze myśli i nakazuje ewakuację. Dobranoc.

Startujemy w deszczu i zimnie





po lewej Włodek w środku Marek i ja



miejscówka. Zaplecze sanitarne mieliśmy w domku.

[IMGhttps://lh4.googleusercontent.com/-E8LtypgVOoQ/Uf_EGmC4q4I/AAAAAAAAKUs/8LhfkvR2AvU/w858-h570-no/DSC_1053.JPG[/IMG]

[7Greg]

Fajne, tylko zdjęcia takie malutkie

Pisz dalej

[jamcio]

DSC_1054.jpg


Takie będą lepsze?

[Sub]

A na co ta Ela tak czeka...?
Pisz, pisz...

[Orzep]

Zgrabne masz te swoje, obie Panie...
Pozdro Orzep

[RAVkopytko]

Jamcio,co oni kupili 10 lat temu ?

[jamcio]

Jakieś opony rowerowe, łożyska, skóry, noże skrawające itp. Nie pytałem dokładnie bo za bardzo mnie to nie interesowało oprócz samego wątku.

[jamcio]

Napisał Orzep

Zgrabne masz te swoje, obie Panie...
Pozdro Orzep

Dlatego na wszelki wypadek zawsze zabieram je za sobą

[Roxi]

Jamcio, dobry z Ciebie planista pewnie masz techniczne wykształcenie lub przynajmniej lubisz sklejać modele

[jamcio]

Dzień trzeci 14 lipca niedziela Szatymaz-Dupnica




Pobudka, toalety pakowanie i o 7:35 już rozpoczynamy kolejny etap. Po krótkim oczekiwaniu na granicy o 8:30 już witamy się z Serbską ziemią. Konsumujemy burki za którymi tęskniliśmy dwa lata. Na pierwszy ogień idą ze szpinakiem a potem na dokładkę z serem….pycha. Całą Serbię pokonujemy autostradami (przejazd płatny na bramkach). Po drodze zahaczamy o Nisz z chęcią zobaczenia wieży czaszek …. Co zobaczyliśmy pominę milczeniem. Potem kierunek Sofia zakupy Bili. Postanawiamy, że dzisiejszą noc spędzimy pod chmurką. Ponieważ robi się już późno i powoli zaczyna zapadać zmierzch od razu za Sofią wbijamy w boczną drogę. Na twarzach mijanych ludzi można wyczytać wszystko oprócz życzliwości. Trochę się zdziwiliśmy bo to nie pierwsza nasza wizyta w Bułgarii i zazwyczaj było inaczej. Tu kamienie, tam krzaki itp. W końcu udaje nam się znaleźć odpowiednie miejsce z dala od ludzi i w pewnej odległości od drogi. Mój optymizm z dojazdem miejsce kończy się ok. 2 metrów od drogi. GS zawiesza się na osłonach silnika. Po kilku a może kilkunastu minutach udaje się go w końcu wytargać na drogę. Kurwica jednak w człowieku została. Wyczytujemy na szybko w przewodniku, że w Dupnicy jest jakiś zatęchły hostel. Jedziemy i lądujemy w hotelu Universal. Cena do przyjęcia, warunki rewelacyjne i ze śniadaniem. Miały być krzaki a będzie wypas, my w klimatyzowanym pokoju a GS w podziemnym garażu. Dziś przejechaliśmy 720 km. Kurde to cały czas jest dojazdówka a ja się rozpisuję.

pierwszy burek od dwóch lat





kawałek trasy



miały być spartańskie warunki krzaki itp a wyszło tak





w ten oto sposób zakończyła się dojazdówka. Od jutra już bez napinki zacznie się spokojna jazda. Drżyj Grecjo.



Dzień czwarty 15 lipca poniedziałek Dupnica-Thesaloniki


Grecjo drżyj. Pobudka o 6, potem szybkie śniadanie w cenie noclegu jajko na bekonie + kawa + mleko (za mleko doliczyli nam 0,4 lewa). Jakoś ciężko nam się było wygrzebać z hotelu. Wybiór zajmuje nam więcej czasu niż pod namiotem. Startujemy o 9. Kierunek Monastyr Rilski. Lecimy bokami przez wioski, winnice. Monastyr nas urzeka- spędzamy tam ze 2 godziny. Potem jedziemy do Melnika. Boże jak tu pięknie. Czas się zatrzymał …. my też. Po obejrzeniu kilkunastu klimatycznych domów na krzyż, wstępujemy do jednej z mechan która jest praktycznie w każdym domu. Jemy szopską i miejscowy gulasz …. pyyycha w tle z głośników leci regionalna muzyka. Żal nam tylko, że jest dzień a nie wieczór. Nie chce się odjeżdżać. Kupujemy regionalne wino na wieczór i jazda na Sandanski. Jakieś roboty drogowe trzeba zwolnić i zaliczyć 20 km objazd. Na szczęście po przekroczeniu granicy z Grecją jest już autostrada (bezpłatna do samych Thesalonik). Po minięciu „dużego miasta” z białymi domami leżącego nad brzegiem morza rozpoczynamy szukanie campingu. Jedziemy nad samym morzem chyba z 10 km i nic. Tylko hotele. Czas mija, znowu zaczyna się ściemniać wyciągamy mapę firmy Marcopolo (tak nieporęcznych map nie widziałem) na szczęście jest zaznaczony jakiś camping kilkanaście km dalej. Na campie luxus, papier i mydło w kiblach, czyściutko, lodówki, kuchenki. Za nasz zestaw wychodzi 20 euro (wydawało nam się że to sporo, ale czas pokazał, że to normalna cena). Wieczorem plaża i wino z Melnika.

Rano przed hotelem


wejście "od tyłu" do Monastyru Rilskiego



Po zdjęciu wszystkiego w czym nie można wejść ...wchodzimy






Jakoś nie bardzo pasuję do tamtejszego klimatu














Rozbawił nas ten drogowskaz


Droga do Melnika

My w drodze do Melnika



Opisywane wcześniej domki






w mechanie






W przewodniku wyczytaliśmy, że będziemy jechali przez wioskę która słynie z mnogości bocianów. Faktycznie na każdym słupie we wsi było gniazdo i bociany.


temperatura rośnie


Thesaloniki


Szukamy noclegu




zaślubiny z morzem


Nawet faktura za camping była luxusowa