Dakar to nam Panie z ręki je - czyli jak fachowo ryć gębą w piachu

[czosnek]

Wczoraj tj. 9 maja stwierdziwszy, że szutry i asfalty to są dla ped.. ee.. dla amatorów, postanowiliśmy sprawdzić nasze zaawansowane techniki jazdy na piaskach pustyni. Pustyń Ci u nas dostatek więc dziarsko ruszyliśmy do Kluczy (do Klucz ?), gdzie z punktu widokowego rzuciliśmy łaskawym okiem na przyszły teatr działań.


Tak jak myśleliśmy, niedzielny spacerek dla takich asów jak my!

3..2..1... POOSZLIIII !!!!!!!!!
..
...
....
......Poszli....Poszliby najchętniej po łopatę.....

Pomimo rozpaczliwej sytuacji oraz grożącej śmierci z wyczerpania i pragnienia znalazła się chwilka na mały lansik


Tutaj chciałbym zwrócić Państwa uwagę na pewną ironię. Model ze zdjęcia siedzi na motocyklu AFRICA Twin a opony to Metzeler enduro 3 SAHARA :P

Jeszcze widoczek (w tych pięknych okolicznościach przyrody miałem przyjemność zaryć gębą w piachu po raz pierwszy tego dnia)


Po "przejechaniu" kilkuset metrów w podobnych warunkach, odbyła się narada, której wnioski były następujące
- biometr dziś zdecydowanie niekorzystny
- na dużo powietrza w oponach
- jakby nam się chciało to byśmy ta cała pustynie przejechali z palcem w d...

Jako, że nam się nie chciało, pojechaliśmy dalej.

Nie do końca wiemy gdzie właściwie pojechaliśmy ale było ładnie


Nawet bardzo ładnie



Rzekłbym: Pięknie


Jako profesjonalni zawodnicy wiemy, że nie można żyć tylko strawą duchową lecz także należy zapewnić sobie profesjonalną dietę opracowaną przez sztab dietetyków


Do tego miejsca prowadziła piękna szutrowa droga położona w jeszcze piękniejszym krajobrazie Niestety zdjęć nie ma, gdyż tak delektowaliśmy się samą jazdą, że fotograf karygodnie zaniedbał swoje obowiązki. Zrehabilitował się jednak szybko tym jakże pięknym zdjęciem drzewa rosnącego tuż przy miejscu naszego postoju spożywczego.


Po jedzeniu i leżeniu plackiem w trawie pojechaliśmy w jeszcze bardziej nieznanym kierunku.


Nieznany kierunek okazał się na tyle piękny, że postanowiłem pokonać go jeszcze raz z przeciwnym zwrotem


Bartek, któremu jako umysłowi ścisłemu podobają się rzeczy i kierunki, które już zna, tym razem dał się ponieść fantazji i także udał się w nieznanym kierunku

w tę:


i we w tę



I tak brnąc w nieznane, co chwilę natrafialiśmy na miejsca z gatunku "tu mnie zostawcie, tutaj chcę umrzeć" To stwierdzenie ma na celu, zwrócenie uwagi towarzyszy podróży na piękno danego miejsca, w przeciwieństwie do stwierdzenia "tu mnie zostawcie, tutaj kur... zdechnę", które to może paść np. po godzinnym przepychaniu AFRYKI na oponach SAHARA przez pustynie.

Miejsce z pierwszego przypadku



I jeszcze troszkę



Oczywiście jako, że przygoda to przygoda, dość szybko trafiamy na miejsce z przypadku drugiego


W międzyczasie ryję gębą w piachu po raz kolejny.

W zasadzie to miejsce jest mieszanką dwóch w.w. przypadków gdyż przed nami rozpościera się taki oto widok


Jak się okazuje, nie tylko my mamy problemy. W tym pojeździe pękła półośka i gdyby nie rodzina jeżdżąca sobie na quadzie po okolicy, która to pojazd odholowała, właściciele sczezli by niechybnie na pustkowiu.


Bartek jako prawy obywatel rzucił się z pomocą. Fotograf poczuł się w obowiązku wobec historii udokumentować zaistniałą sytuację i wobec powyższego pchać oczywiście nie mógł :P


Jako że biometr nadal był niekorzystny, ciśnienie w oponach nadał za duże i nadal nam się nie chciało to najkrótszą drog.. wydmą dotarliśmy do stabilniejszego podłoża


Gdzie w odległości ok 100m od pustyni znajdują się takie cuda


Stąd ścigając się z zachodzącym słońcem popędziliśmy w kierunku Krakowa.