Zdążyć przed asfaltem, czyli Oman 4x4 [2016]

[jagna]

Odcinek 5, czyli jak nie z jednej strony, to z drugiej

W nocy minęło nas co najmniej 10 aut. Zakładam , że to miejscowi, bo chyba nikt inny nie odważyłby się jechać tu po ciemku

W nocy widzimy poświatę gdzieś w dole, pewnie to wieś, dla której zbudowano to boisko.

Poranne widoki całkiem ładne:



Po analizie GPSa oraz map (gdzie cały wczorajszy offowy odcinek to jakieś 4 mm) dochodzimy do wniosku, że jesteśmy niedaleko zjazdu do wsi Bilat Sayt i to pewnie stamtąd ta poświata.

Ta dróżka powyżej zapewne prowadzi do wsi:



Słońce zaczyna oświetlać wyższe partie gór (wstajemy nieprzyzwoicie rano, koło 7):







W przewodniku piszą, że Bilay Sayt to najpiękniejsza wieś w omańskich górach.
No to chyba zboczymy z głównej drogi, żeby to zobaczyć

W czasie śniadania mija nas wojskowy łazik, a za nim wloką się żołnierze w pełnym rynsztunku. Niestety strasznie machają rękami, kiedy chcemy im zrobić fotkę
Mają piękne maskujące mundury, moro idealnie zlewa się z górami, łącznie z chustami na głowie

Ruszamy w górę:



Mijamy boisko:



Swoją drogą, niezłe prace ziemne trzeba było uskutecznić, żeby tyle płaskiego tu zrobić

Okazuje się, że za pierwszych zakrętem jest zjazd na Bilat Syat. Jedziemy:





Przy tej drodze na lewo spaliśmy







Bilat Syat w całej okazałości:



Ze wszystkich stron otoczona górami, piękna oaza:







Kto znajdzie minaret?



ciut starszej zabudowy:



Krótka sesja foto:





Jechaliśmy tu chyba pół godziny, a ciągle widać to boisko w oddali:





Wracamy do „drogi głównej”:





Piękna rozpadlina w ziemi, czyżby to Snake Canyon, który mamy w planie?







Całkiem stromy odcinek w dół:







Ale ciężko ten odcinek nazwać trudnym









Objeżdżamy spory wąwóz:





Po jakieś godzinie docieramy do wejścia do Kanionu Węża, czyli Wadi Bimmah.
Czas rozprostować nogi



cdn