III Zlot Motocyklowy Huta Pieniacka

[ATomek]

IMG-20240717-WA0086.jpg

IMG_20240713_131140.jpg

Przystanki na uzupełnienie zapasów, dociągnięcie popręgów, łatanie drobnych strat i rozprostowanie zdrętwiałych rąk

IMG_20240713_134524.jpg

IMG_20240712_154629.jpg

IMG-20240717-WA0067.jpg

Poczajów- ławra prawosławna- obiekt, należący do "historycznej spuścizny Ukrainy".

Żadnej wzmianki o Polsce, mimo że za jej początek uznaje się fundację z XVIw Anny Hojskiej, sędziny z Łucka, łącznie z podarowanym przez nią "świętym obrazem". Żadnej wzmianki o tym, kto bronił ławry przed Tatarami przy wspomnieniu cudu. Żadnej wzmianki o donacji Potockiego i XVIIIw, kiedy powstała większość kościołów, łącznie z główną cerkwią ZaśnięciaNMP.
Żadnej wzmianki o przetrwaniu dzięki unickiej, bazyliańskiej prowienencji i ich walce z rosyjskim zaborcą w powstaniu listopadowym. Żadnej wzmianki o IIRP i polskim autokefalicznym kościele prawosławnym. Jedyną, nie usuniętą pamiątką po łacinnikach są zielone, łamane dachy...


IMG-20240717-WA0070.jpg

Najnowsza "dobudówka".
Ostatnim właścicielem ławry była ukraińska cerkiew prawosławna patriarchatu moskiewskiego.
Dziś wojna z Moskwą i od 2017 trwa jej prawne przejęcie do nowego kościoła i "historycznej spuścizny Ukrainy".

Było pytanie o historię Polaków z Poczajowa.
Natychmiast po 1 września 1939 miejscowi Ukraińcy przejęli ster miastem w swoje ręce i wprowadzili bandyckie prawo w oczekiwaniu na niemiecki ład. Utworzona przez nich milicja przystąpiła do nękania Polaków, ale wpierw do realizacji żydowskiego getta. Finalnie pod niemieckim dowództwem uśmiercono ok 1000 Żydów.
Ostatni Polacy po nasileniu banderowskich ataków uciekli wraz z proboszczem do klasztoru w nieodległym Podkamieniu, gdzie w marcu 1944 zostali zamordowani wraz z setkami innych uciekinierów szukających tam schronienia.

[ATomek]

podkamień.jpg

podkamień panorama.jpg

Jak tu dzisiaj cicho i pusto...

Dzisiejsza nazwa Monastyr Krzyża Świętego w Podkamieniu, w świetle historii tej od XIII i Dominikanów Jacka Odrowąża, poprzez powstanie jej w obecnym kształcie z pocz XVIIw, poprzez jej największy rozkwit jako Podolskiej Częstochowy w dobie baroku aż po ukraińskie ludobójstwo 600 Polaków i wielotygodniową grabież jego unikalnego w skali światowej wyposażenia, brzmi dla mnie obco i złowieszczo. Dziś obserwujemy próbę zamknięcia okresu 700 lat polskości i nazwanie go okresem rzymskokatolickim.
W kontrze do...?

Dzisiaj właścicielami stali się studyci z kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko- ukraińskiego, znanego wcześniej z konkordatu jako ruski (nie wiedzieć czemu pisownia się zmieniła). Kościoła, który chciałby świętości Andrzeja Szeptyckiego, w latach 40tych błogosławiącego oddziałom ukraińskim w niemieckich mundurach z dziwnymi runami, kościoła, który chce żyć swoim życiem nie zwracając Polakom kościoła we Lwowie mimo nakazu jego zwierzchnika- papieża. Kościoła, który w zeszłym roku jednał się z naszymi hierarchami w kontekście „wojny polsko ukraińskiej na Wołyniu z lat 1939-1947”, bez jakiegokolwiek udziału Kresowiaków.
Ciężki temat, na dodatek kościelny, ale tylko w nas jest swoista niechęć do jego poruszania. Po drugiej stronie brak oporów w parciu przed siebie.

kościól.jpg

Chyba bardziej chciałem myśląc o Podkamieniu zwrócić uwagę, na co idą polskie fundusze.
Jako patronat i główny sponsor, chciałbym ocalić od zapomnienia jakiś fragment złotej przeszłości charakterystyczny 700letniej historii naszej tam cywilizacji brutalnie i krwawo przerwanej.
Może jakieś wspomnienie pielgrzymowania tam Polaków, może jakieś godło?
Godło? Tak, były Orły na kutych drzwiach, które mimo że w doskonałym stanie wymieniono na nowe- już bez Orłów.
Może wspomnienie rzeźbiarzy- Osińskiego,Fessingera, Polejowskiego, mistrzów POLSKIEJ, LWOWSKIEJ SZKOŁY BAROKU, a może UPAmiętnienie zbrodni na Polakach z marca 1944?
Tak, to byłoby oczywiste i naturalne.


kolumna.jpg

Gdzie nadzorujący ze strony polskiej konserwator zabytków?
Centralnie, na placu, tuż przed kolumną było serce dawnego klasztoru- grobowce z prochami dominikanów, z płytami nagrobnymi sprzed setek lat spisanymi po polsku. Tak po prostu przyjechał buldożer i zmiażdżył wszystkie historyczne nagrobki a zawartość wywiózł na śmietnik…
W mojej i Renanta relacji bodaj z 2021są zdjęcia, gdzie odnajdujemy fragmenty zabytkowych nagrobków.
Konserwator wyraża żal i ubolewanie i zobowiązuje wykonawcę do „przywrócenia płyt nagrobnych w przestrzeń klasztornego dziedzińca”.
Strona druga wywiązuje się. Nie ma problemu.

płyty.jpg

wrośnięte płyty.jpg


Tak wygląda odrestaurowanie polskich zasobów kulturowych.
Obco i złowieszczo.
Nie nienawiść, ale niechęć.

Dzisiaj już śpimy w Hucie Pieniackiej.



polana.jpg

ognisko.jpg

[Melon]

[ATomek]

Tak mi się przypomniało, jak to jest, kiedy nagle zaorzą drogę i obsieją słonecznikiem.
Obietnic trzeba dotrzymywać, więc piszę na Forum:

ZBYSZEK SZARŻOWAŁ w zieleni ukrainy po pas!

[renant]

Kiedyś to się szarżowało, teraz zrobili drogę, to już warunki nie te.
Pamiętam Tomek jak zjechaliśmy z asfaltu, to jakby dwóch dzieciaków puścił z łopatkami do piaskownicy, tak poszliśmy w tą kukurydzę jak dwa dziki, nie zastanawiając się, że trzeba będzie w niej zawrócić. Super wyjazd, mój pierwszy latem na Kresy Rzeczpospolitej.

[Ronin78]

Dzisiaj zapaliłem znicz w Domostawie, serce się rozpada na wiele kawałków odwiedzając takie chociażby symboliczne miejsca.

[ATomek]

Tak...To raczej rozmiar XXXL
wysokość- 14m
szerokość- 7,5m
głębokość- 2,5m
waga- 7,5ton
materiał- brąz na granicie
rok- 2024
data ważności- bezterminowo
inspiracja- unikalny w skali świata mord Ukraińców na Polakach i innych mniejszościach narodowych Wołynia i Małopolski Wschodniej IIRP z lat 1939-1947

Tankan, cieszę się, że dzieło Pityńskiego robi na Tobie takie głębokie wrażenie, że dzielisz się nim
Trochę jestem zawiedziony, że tym razem, jak zwykle niby mimochodem, nie umieściłeś w nim linku do salonu masażu, depilacji, damskich bucików itp, do jakich przywykłem czytając Twoje wcześniejsze posty
Powodzenia w handlu życzę!

[Boldun]

Znalazłem ciekawą, animowaną produkcję:
Genocide:


Na tym samym kanale jest także jedyny[?] film o obronie Lwowa jaki chyba powstał.

[ATomek]

Boldun. Dziękuję za nowe spojrzenie na starą historię. Wrócę do niej na koniec wypowiedzi.

Listopad to u nas tradycyjne wspomnienia zmarłych.
Już nie piszę -w naszym Kościele . Od poszukiwań miejsca na ustawienie pomnika Pityńskiego, zakazu odprawienia mszy na poświęceniu kamienia węgielnego pod ten pomnik, zeszłorocznego blamażu z pojednaniem PL-UA na grobach Pomordowanych (Ołyka, Parośla),
braku biskupów na poświęceniu pomnika w Domostawie, zakaz wypowiedzi dla ks. Moskala na pogrzebie Pityńskiego, aż do wczorajszego zakazu biskupa lubelskiego na umieszczenie tablicy pomordowanym, Wołyńskim Dzieciom-
widać jawną niechęć władz kościelnych do tematu ukraińskiego ludobójstwa. Trwa jakiś matrix, którego pojąć się nie da.

Wspominany w tym wątku Janusz Horoszkiewicz, który upamiętnił krzyżami 50 wymordowanych polskich wiosek z okolicy Stepania, który wszystkie te krzyże postawił legalnie, w porozumieniu dzisiejszych władz lokalnych i cerkwi prawosławnej święcącej każde miejsce i każdy krzyż apeluje , że ta cerkiew jest dziś prześladowana- odebrano jej świątynie,na bruk wyrzucono jej kapłanów, którzy nie chcą uznać nowego Prawosławnego Kościoła Ukrainy. Ludzie modlą się przed zamkniętą cerkwią.Przywołuje kapłanów z imienia i nazwiska, jako oddanych sprawie upamiętnienia ofiar ukraińskiego ludobójstwa.
Taki paradoks, bo nie ma dla nich alternatywy, by pozostać w kościele, do jakiego należeli od dziecka, kościoła ich rodziców i dziadków. Ten jest zdelegalizowany jako moskiewski, a oni zostali wrogami UA jako moskale, mimo chlubnych, ukraińskich życiorysów. To mocne upolitycznienie interesuje mnie w kontekście konkretnych upamiętnień Janusza Horoszkiewicza. Na ziemi przodków nie był ponad 5 lat i nie wierzy w zmiany, jakie tam zaszły, nawet w najodleglejszych zakątkach Wołynia. Jego gorzkie słowa budzą niepokój ale i zastanawiają.
W nowych cerkwiach (Weryń) powstają freski z wyobrażeniem apostołów z głowami dowódców UPA. Kolejny matrix.

zaduszki.jpg

isak.jpg

Miałem przyjemność uczestniczyć w kolejnej edycji Zaduszek Wołyńskich. To spotkanie Kresowiaków i miłośników Kresów wspominające i upamiętniające niewinne Ofiary chorych nacjonalizmów. Miejscem był warszawski Dom Polonii.


W tym roku było podkreślone znaczenie realizacji pomnika Rzeź Wołyńska. Mimo braku pomocy władz państwowych i kościelnych, dzięki uporowi darczyńców i ludzi dobrej woli zebranych w komitet budowy pomnik znalazł stałe miejsce.

walcz.jpg

O roli Mistrza Pityńskiego, księdza Isakowicza Zaleskiego, czy wójta Zbigniewa Walczaka
będzie jeszcze głośno nie raz.
Ten ostatni opowiadał o interesujących szczegółach inwestycji, w tym o próbie zmiękczenia wymowy pomnika przez IPN i próbie ograniczenia tzw. oddziaływania medialnego, mimo ciągłych rzesz Polaków składających tam kwiaty i kłaniającym się bezimiennym, niepochowanym Ofiarom.

srok.jpg

Gościem honorowym był Stanisław Srokowski, bezpośredni świadek, autor scenariusza filmu Wołyń, autor poezji i prozy związanej z ukraińskim ludobójstwem.
Za każdym razem, jego świadectwo rodzinnego dramatu z czasów mordów na Polakach wzrusza i zatrzymuje w miejscu.
Z dwa, trzy miesiące obiecał ukazanie się drugiej książki o zagładzie Huty Pieniackiej.
Postawa przed Mistrzem może być tylko jedna:

hołd.jpg

kołt.jpg

Nie zawiodłem się na autorskiej prezentacji Krzysztofa Kołtuna z Chełma, a właściwie korzeniami z okolic Lubomla za Bugiem.
„Zakopana Polska za Bugiem” to wymowny tytuł najnowszej książki.

W swojej poezji pisze:

„Pamięć o Ojczyźnie- Wołyniu nasila się w obliczu każdych świąt.
W oktawie Dni Zadusznych
- za duszami przodków,
po zaoranych drogach
ZAKOPANEJ POLSKI ZA BUGIEM
-wędruję
i rzadko wracam na noc”

Nie ukrywam, że odnajduję w niej swoją własną wołyńską wędrówkę, swój sposób postrzegania i przeżywania. A osobista rozmowa z autorem o jej meandrach i ukrytych miejscach tylko zachęca, by zostawić gdzieś tam swój motocyklowy ślad.
Dobrze, że Renant systematycznie dzwoni i plany nabierają realiów.
Tak, to nasz skromny sposób na pamięć.
Nowe pozycje na półce

książki.jpg

Boldun, na Twoje wspomnienie bohaterskiego Lwowa mam dziś jedną odpowiedź. "Lwów jest w nas". Ja, jako przygłuchy stolarz słyszałem "nasz".
Z dedykacją dla Ciebie, fragment części artystycznej Wołyńskich Zaduszek 2024

[Boldun]

Dziękuję.
Ode mnie, troszkę bardziej na zachód przesunięta historia, co nie znaczy że nie powiązana. Orlęta Przemyskie. Ci chłopcy i dziewczęta często gimnazjaliści, stawili opór wrogowi. By po oswobodzeniu Przemyśla ruszyć na pomoc bratniemu miastu Lwów potem Stanisławów i dalej...


11 listopada byłem w Przemyślu.Tam zasiał we mnie chęć poznania tej historii przewodnik PTTK, który to o Orlętach Przemyskich i wydarzeniach z listopada 1918r barwnie opowiadał.

Ps. "Nasz" - to serce podpowiada